Dictionnaire abrégé touareg-français de noms propres/Personnes/K

La bibliothèque libre.
Texte établi par André Basset, Larose Éditeurs (p. 302-308).
◄  J
  ►

K 

Tămettekout ⵜⵎⵜⴾⵜ (√ tăkat ; tămettakat « fem. bruyante en paroles ») ‖ F.

Ikki ⴾⵉH.

Oûka ⴾⴰH.

Tĕkki ⵜⴾⵉF.

Tĕkkou ⵜⴾⵓF.

Âtăko ⵜⴾH. F.

Âk ⴾⵓH.

Ikken ⴾⵏH.

ⴾⴱ Kâbou ⴾⴱⵓH.

ⴾⴱⵙ Tekîbesset ⵜⴾⴱⵙⵜ (« elle est élégamment proportionnée ») ‖ F.

ⴾⵛ Ekch-ăit-Âdem ⴾⵛⵉⵜⴷⵎ (« mange les gens ») ‖ H.

ⴾⵛ Kâchi ⴾⵛⵉF.

Âkcha ⴾⵛⴰF.

Oukachcha ⴾⵛⴰH.

Ékechchen ⴾⵛⵏ φ ; daṛ Ăkechchen (Ĕkechchen)H.

ⴾⵛⵎ Âkcham ⴾⵛⵎH.

ⴾⵛⵏ Kachoûni ⴾⵛⵏⵉF.

ⴾⵛⵏ Ékechchenv. ⴾⵛ.

ⴾⴷ Ékadé ⴾⴷⵉ (« pierre ») φ ; daṛ Ăkadé (Ĕkadé)H.

ⴾⴷ Koudda ⴾⴷⴰF.

ⴾⴷ Kâdiv. ⴾⴷⵉ.

ⴾⴷⴱ Kĕdĕbou ⴾⴷⴱⵓF. (escl.).

Ékĕdĕbbi ⴾⴷⴱⵉ φ ; daṛ Ăkĕdĕbbi (Ĕkĕdĕbbi)H.

ⴾⴷⴱⵉⵏ Tekoudebeina ⵜⴾⴷⴱⵉⵏⴰH. (surn.).

ⴾⴷⴷ Kedoûdou ⴾⴷⴷⵓF.

ⴾⴷⵉ Kâdi ⴾⴷⵉ H.

Ékadei ⴾⴷⵉ (« hom. de la tribu des Ikadeien ») φ ; daṛ Ăkadei (Ĕkadei)H.

Kădei ⴾⴷⵉF.

ⴾⴷⴾ Kedekka ⴾⴷⴾⴰF.

ⴾⴷⵏⴳⵔⴾ Kedeṅgerko ⴾⴷⵏ⵿ⴳⵔⴾⵓH.

ⴾⴷⵓ Kĕdoûa ⴾⴷⵓⴰH. (escl.).

ⴾⴹ Tăkôḍa ⵜⴾⴹⴰ (« petite tige en fer à bout crochu ») ‖ F.

Kôḍa ⴾⴹⴰF.

ⴾⴼⵍ Tékîfelt ⵜⴾⴼⵍ⵿ⵜ (« femme enlevée par violence ») φ ; daṛ Tăkîfelt (Tĕkîfelt)F.

ⴾⵉ Oua-n-Koi ⵓⵏ⵿ⴾⵉ (Ăd.) ‖ H.

ⴾⵉⴷ Ékaidi ⴾⵉⴷⵉ φ ; daṛ Ăkaidi (Ĕkaidi)H.

ⴾⵉⴾⵉ Kaikai ⴾⵉⴾⵉH.

ⴾⵉⵎ Kaimi ⴾⵉⵎⵉ ‖ H.

ⴾⵉⵏⴾⵉⵏ Kienkien ⴾⵉⵏ⵿ⴾⵉⵏF.

ⴾⵉⵜ I-n-Keiti ⵏ⵿ⴾⵉⵜⵉH. (surn.).

ⴾⵋⵋ Tăkoujejit ⵜⴾⵋⵋⵜF.

ⴾⵋⵔ Koujeri ⴾⵋⵔⵉF.

ⴾⴾ Kâka ⴾⴾⴰH.

Koûkou ⴾⴾⵓH.

Koûka ⴾⴾⴰF.

Kêké ⴾⴾⵉF.

Kakkouen ⴾⴾⵓⵏF.

Tăkêka ⵜⴾⴾⴰF.

Tĕkăkkout ⵜⴾⴾⵜF.

Tikakkoûtîn ⵜⴾⴾⵜⵏ φ ; daṛ TkakkoûtînF.

ⴾⴾⵎⵥ Ăkekkemaż ⴾⴾⵎⵥ (« pigeon ») ‖ H.

ⴾⴾⵏ Tăkoûkent ⵜⴾⴾⵏ⵿ⵜ (« gommier ») ‖ F.

ⴾⴾⵓ Kikio ⴾⴾⵓH.

ⴾⴾⵔ Ăkôkri ⴾⴾⵔⵉH.

ⴾⵍ Taklit ⵜⴾⵍⵜ (« fem. de la tribu des Iklân-en-tăousit ») φ ; daṛ Tĕklit (Tăklit)F.

ⴾⵍ Kĕli ⴾⵍⵉF.

Kella ⴾⵍⴰF.

Koulla ⴾⵍⴰF.

Kâli ⴾⵍⵉH.

Oua-n-Killa ⵓⵏ⵿ⴾⵍⴰH.

ⴾⵍⵉ Kellouia ⴾⵍⵉⴰF.

ⴾⵍⵍ Kelâla ⴾⵍⵍⴰH.

ⴾⵍⵙ Tămâklast ⵜⵎⴾⵍⵙ⵿ⵜ (« morceau de viande entaillée ») ‖ H. (surn.).

Aklessou ⴾⵍⵙⵓ φ ; daṛ Ĕklessou (Ăklessou)H. (surn.).

Taklessout ⵜⴾⵍⵙⵜ φ ; daṛ Tĕklessout (Tăklessout)H. (surn.) ‖ dim. d’Aklessou.

ⴾⵎ Tăkăma ⵜⴾⵎⴰF. (nom lég.).

ⴾⵎⴱ Kemba ⴾⵎⴱⴰF. (escl.).

ⴾⵎⴾⵎ Kĕmmĕkĕm ⴾⵎⴾⵎF.

ⴾⵎⵍ Ăkoumelli ⴾⵎⵍⵉH.

ⴾⵎⵎ I-n-tĕkmĕm ⵏ⵿ⵜⴾⵎⵎ (√ ⴾⵎⵎ ekmem « serrer ») ‖ H.

ⴾⵎⵏ Tekâment ⵜⴾⵎⵏ⵿ⵜ (√ ⴾⵎⵏ ăkâmen « nom d’une plante ») ‖ F.

ⴾⵎⵔ Tăkammart ⵜⴾⵎⵔ⵿ⵜ (« fromage de lait frais ») ‖ F.

ⴾⵎⵔⵙ Ăkoumeris ⴾⵎⵔⵙH.

ⴾⵏ Koûni ⴾⵏⵉF.

Kĕnni ⴾⵏⵉH.

Koûna ⴾⵏⴰH.

Koŭnni ⴾⵏⵉH. F.

Ăkounni ⴾⵏⵉH.

Tăkounnit ⵜⴾⵏⵜF.

Kâna ⴾⵏⴰF.

Kenân ⴾⵏⵏH.

Iknân ⴾⵏⵏ ; daṛ IknânH.

ⴾⵏⴷ Kĕndŏ ⴾⵏ⵿ⴷⵓH.

ⴾⵏⴷⵛ Tekendoucht ⵜⴾⵏ⵿ⴷⵛ⵿ⵜF.

ⴾⵏⵉ Tăkeneia ⵜⴾⵏⵉⴰF.

ⴾⵏⵉⵙ Kanîes ⴾⵏⵉⵙH.

ⴾⵏⴾ Ăkenâki ⴾⵏⴾⵉ (« hom. de la tribu des Elkenâkat ») ‖ H.

ⴾⵏⵎⵏ Kânîmâna ⴾⵏⵎⵏⴰF.

ⴾⵏⵏⴼ Kănennoûfi ⴾⵏⵏⴼⵉF.

ⴾⵏⵓ Kenoûa ⴾⵏⵓⴰF.

ⴾⵏⵔ Kănoûri ⴾⵏⵔⵉF.

ⴾⵏⵙ Ékenisi ⴾⵏⵙⵉ (« hérisson ») φ ; daṛ Ăkenisi (Ĕkenisi)H.

Tékenisit ⵜⴾⵏⵙⵜ (« hérisson ») φ ; daṛ Tăkenisit (Tĕkenisit)F.

ⴾⵏⵥⴼ Ékeneżżef ⴾⵏⵥⴼ φ ; daṛ Ăkeneżżef (Ĕkeneżżef)H.

ⴾⵓ Kaoua ⴾⵓⴰ (Ioul.) ‖ H.

Kôa ⴾⵓⴰH.

ⴾⵓⵉ Ti-n-Kaouia ⵜⵏ⵿ⴾⵓⵉⴰ (np. de lieu) ‖ F.

Kaoueiia ⴾⵓⵉⴰF.

ⴾⵓⵉⵙ Tăkeouâiast ⵜⴾⵓⵉⵙ⵿ⵜF.

ⴾⵓⵍ Ékeouêl ⴾⵓⵍ (« le foncé ») φ ; daṛ Ăkeouêl (Ĕkeouêl)H.

Tékeouêlt ⵜⴾⵓⵍ⵿ⵜ (« la foncée ») φ ; daṛ Tăkeouêlt (Tĕkeouêlt)F. (escl.).

Ăkaouâli ⴾⵓⵍⵉH.

Tekeouelouelt ⵜⴾⵓⵍⵓⵍ⵿ⵜF. (escl.).

ⴾⵔ Ăkkar ⴾⵔH.

Oua-n-kâra ⵓⵏ⵿ⴾⵔⴰH.

ⴾⵔⴱ Ăkourebbi ⴾⵔⴱⵉ (√ ⴾⵔⴱ kerebbet (Ta. 2) « réfléchir profondément ») ‖ H.

Kerîba ⴾⵔⴱⴰF.

ⴾⵔⴱⴷ Ti-n-Kerbedou ⵜⵏ⵿ⴾⵔⴱⴷⵓF. (surn.).

ⴾⵔⴱⵙ Ti-n-ăkerbas ⵜⵏⴾⵔⴱⵙ (« une de la tunique à manches étroites ») ‖ F.

ⴾⵔⴷ Ăkerroud ⴾⵔⴷ (« gros paquet lié ») ‖ H.

Akroud ⴾⵔⴷ φ ; daṛ Ĕkroud (Ăkroud)H.

ⴾⵔⴷⵏ Karidenna ⴾⵔⴷⵏⴰ (Ioul.) ‖ H.

ⴾⵔⴹⴱⵍⵏ Kerḍebellin ⴾⵔⴹⴱⵍⵏF.

ⴾⵔⴼ Oua-n-Âkroûf ⵓⵏⴾⵔⴼ (« celui d’Âkroûf ») ‖ H.Âkroûf est un np. de lieu.

Keroûfen ⴾⵔⴼⵏH.

ⴾⵔⴼⵍ Ănekerfal ⵏⴾⵔⴼⵍ (« pied bot ») ‖ H.

ⴾⵔⵉ I-n-tekrait ⵏ⵿ⵜⴾⵔⵉⵜH.

ⴾⵔⵋ Ăkeraji ⴾⵔⵋⵉH.

Tăkerajit ⵜⴾⵔⵋⵜF.

ⴾⵔⴾⵔ Kerouker ⴾⵔⴾⵔ (« sois mal assuré sur ta base ») ‖ H.

ⴾⵔⵎ Karmi ⴾⵔⵎⵉ (√ ⴾⵔⵎ ekrem « replier sur lui-même ») ‖ H.

Ăkrembi ⴾⵔⵎⴱⵉ (« courbure ») ‖ H. (surn.).

ⴾⵔⵎⴱ Ăkrembiv. ⴾⵔⵎ.

ⴾⵔⵎⵉ Ăkerremoi ⴾⵔⵎⵉ (« hom. de la tribu des Ikerremoien ») ‖ H.

ⴾⵔⵓ Krêoua ⴾⵔⵓⴰF.

ⴾⵔⵔ Keroûrou ⴾⵔⵔⵓ (√ ⴾⵔⵔ kerouret (Ta. 2) « brûler (n.) (le sujet étant un parfum) ») ‖ H. (escl.).

ⴾⵔⵙ Ăkerris ⴾⵔⵙ (√ ⴾⵔⵙ ekres « nouer ») ‖ H.

ⴾⵔⵥⴾ Kerżîka ⴾⵔⵥⴾⴰH. (escl.).

ⴾⵔⵥⵍ Ăkourżelli ⴾⵔⵥⵍⵉH. F.

ⴾⵙ Koussa ⴾⵙⴰH.

Tăkoûsen ⵜⴾⵙⵏF. (escl.).

ⴾⵙⴹ Tâkkesṭ ⵜⴾⵙⵟ (« heure de l’ « ậṣer » ») ‖ F.

ⴾⵙⵎ Oûksem ⴾⵙⵎ (« natron ») ‖ H.

ⴾⵙⵟ Tâkkesṭv. ⴾⵙⴹ.

ⴾⵜ Kât ⴾⵜⵓF.

ⴾⵜⴼ Âkoûtef ⴾⵜⴼH.

ⴾⵜⵉ Ăkoûtei ⴾⵜⵉ (« souris ») ‖ H.

ⴾⵜⴾⵜ Koutkout ⴾⵜⴾⵜH.

ⴾⵜⵍ Ăkoûtla ⴾⵜⵍⴰH.

ⴾⵜⵜ Ăkĕtêtou ⴾⵜⵜⵓF.

ⴾⵟⵙ Tăkouṭṭist ⵜⴾⵟⵙ⵿ⵜ (« fem. de la fraction des Ikouṭṭisen ») ‖ F.

ⴾⵥⵉ Każei ⴾⵥⵉ (√ ⴾⵥⵉ keżei « être bleu ») ‖ H.

ⴾⵣⵣ Kezîzi ⴾⵣⵣⵉH.