Lis Isclo d’Or/À-n-Uno que m’escriguè
LI SOUNET
I
A-N-UNO QUE M’ESCRIGUÈ
Belugo ennivoulido
Que, sènso te moustra,
Entre-luses, doutouso,
Eilamount dins lou cèu,
Vierginello poulido
Que tant fas espera,
E t’escoundes, crentouso,
Coume un pichot aucèu,
Despièi lou batistèri,
Noun ai, paure, jusqu’aro
Viscu que de fremin…
La vido es un mistèri…
Estello, fai-te claro,
Car cerque moun camin.
Jun, 1868.