quoque servitii mei disciplinam exponam. Matutinò me multis oleribus onustum, proximam civitatem deducere consueverat dominus, atque ibi venditoribus tradita mercede, dorsum insidens meum, sic hortum redire. At dum fodiens, dùm irrigans, cæteroque incurvus labore deservit ; ego tantisper otiosus, tacita quiete recreabar. Sed ecce, siderum ordinatis ambagibus, per numeros dierum ac mensium remeans annus, post mustulentas autumni delicias, ad hybernas Capricorni pruinas deflexerat : et assiduis pluviis, nocturnisque rationibus, sub dio, et intecto conclusus stabulo, continuo discruciabar frigore, quippè cùm meus dominus, præ nimia paupertate, ne sibi quidem, nedum mihi, posset stramen aliquod, vel exiguum tegimen parare ; sed frondoso casulæ contentus umbraculo degeret. Ad hoc, matutinò lutum nimis frigidum, geluque præacuta frusta nudis invadens pedibus, enitebar, ac ne suetis saltem cibariis ventrem meum replere poteram. Nàmque et mihi et ipsi domino cœna par ac similis sed oppidò tenuis aderat : lactucæ veteres et insuaves, illæ, quæ seminis enormi senecta, adinstar scoparum in amaram cœnosi succus cariem exolescunt.
