Page:Cicéron, Démosthène - Catilinaires, Philippiques, traduction Olivet, 1812.djvu/132

La bibliothèque libre.
Cette page n’est pas destinée à être corrigée.

bles113 TROISIÈME qiîse tiim propler inagniludinem scelerum nonnuiiis increciibiiia videbantur, ea non modo coghata à nefariis Civibtis, verùm eliam suscepla esse sensistis. Ilfud verô nonne ilrà prsesens est, ut niitu Jovis optimi maxlmi factum esse videatur, ut, cùni hodierno die manè per forum meo jussu et conjurati, et eorum indices in aedem Concordiœ ducerentur , eo ipso tempore signum statueretur ? quo coUocato, alque ad vos , Senatumque converso , omnia et Senatus, et vos, quae erant contra salutem omnium cogilata, illustrala , et patefacta vidistis. . Quo eliam majore sunl isti odio , supplicloque digni , qui non solùm veslris domiciliis atque tectis , sed etiam Deorum templis atque delubris sunt funestos ac nefarios ignés infeire conati. Quibus ego si me l’estitisse dicam, nimiûm mihi sumara, et non sim ferendus. Ille , ilie Jupiter restitit : ille Capitollum , ille haec templa, ille hanc urbem , ille vos omnes salvos esse voluit. Diis ego immorîaliûus ducibus hanc mentem , Quirites , voluntalemque suscepi , atque ad hsec tanta indicia perveni. Jam vero illa Allobrogum soliicitatio, sic à Lentulo ceterisque domesticis hostibus, tanta res tam dementer crédita et ignotis , et barbaris, commjssœque litierse nunquam essent, profeclo, nisi à Diis immortalibus huic tantae audaciae eonsiliumcsset ereptum.Quid veroi*