Page:Cicéron, Démosthène - Catilinaires, Philippiques, traduction Olivet, 1812.djvu/148

La bibliothèque libre.
Cette page n’est pas destinée à être corrigée.

iî8 QUATRIÈME liberos, fortunasque vestras , populi Romani nomen salutemque defendiie : mihi parcere, ac de me cogltare desinite. Nam primùm debeo sperare, omnes Deos, qui nuic urbi président, pro eo mihi, ac mereor , relaluros graliani esse. Deindè, si quid obtigeiit, œquo animo, paratoque moriar. Neque enim lurpis mors forti vira Î>oiest accidere, neque immatura Consuari , nec misera sapienti. Nec tamen ego sum ille ferreus , qui fratris carissinii atque amantissimi, prœsentis moerore non movear, horumque omnium lacrymis , à quibus me circumsessum videlis. Neque meam mentem non domum ssepè revocat exanimata uxor, abjecta metu filia , et parvulus filius, quem mihi videtur amplectr Hespublica tanquam obsidem Consulalûs mei : neque ille, qui expectans hujus exitum diei , adstat in conspeclu meo gêner. Moveor bis rébus omnibus, sed in eam partem , ut salvi sint vobiscum omnes, etiam si vis aliqua me oppresserit potiùs , quàm et illi, et nos unà cum Republica pereamus. . Quarè, P. C, incumbite ad R.eipublicsE salutem : circumspicite omnes procellas, quae impendent, nisi providetis. JNon Tib. Gracchus, qui iterùm tribunus plebis fieri voluit ; non C. Gracchus, agra- (i) C’est-à-dire, comme nn gage de sa fide’lile’ h remplir l«s devoir* d’uu Consul. Alors 5«a fils , doni la nais»au»«