i4o QUATRIÈME Lilô uno încendio concidentem : cerno aiiimo sepulta in palrla miseros atque insepultos acervos Civlum : versalur mihi antè oculos aspecUis Celhegi, et furor, in vestra caede bacchantis. . Cùm verô mihi proposui regnantem Lentulum , sicut ipse se ex fatis sperasse confessus est ; purpuratum esse hune Gabinium ; cum exercitu venisse Catilinam ; tùm Jamentationem matrumfamiliâs, tûm fugam virginum atque puerorum, ac vexationem virginum Yestalium, perhorresco : €t, quiàmihi vehementerhsecvidentur misera atque miseranda, idcircô in eos, qui ea perficere voluerunt me severum vehementemquepraebeo. Etenim quœro, si quis patcrfamiliâs, liberissuis à servo interfectis, uxore oecisa, in censa domo , supplicium de servo non quàm acerbissimum sumpserit : utrùm is clemens , ac misericors , an inhumanissimus et crudelissimus esse videatur ?
Mihi verè importunus ac ferreus,
qui non dolore ac cruciatu nocentis , suum dolorem cruciatumque ienierit. Sic nos in his hominibus, qui nos, qui conjuges , qui liberos nostros trucidare voluerunt : qui singulasque uniuscujusque nostrûm domos, et hoc universum Reipublicœ domicilium delere conati sunt : qui id egerunt, ut gentem Allobrogum in vesligiis hujus urbis, atque in cinere deflagrati imperii collocarent : si vehemenlissimi fuerimus , lûisericordes habebimur : iin remissiores
