Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, III.djvu/383

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

1, 392-?9?. CCXL. — Mai 1641. jji

Vir Clariffime,

Queri fane non pofTum de tua & D'omini de Raey humanitate, quod meum nomen veflris thefibus prae- mittere volueritis ; fed neque etiam icio qua ratione 5 à me gratise vobis agendae fint ; & tantum video nouum opus mihi imponi, quod nempe homines inde fintcre- dituri, meas opi niones à veflris non diffentire, atque adeo ab ijs quse afTeruiftis, pro viribus deffendendis, me impofterùm excufare non debeam ; & tante dili-

10 gentius ea quse legenda mififli debeam examinare, ne quid in ijs prsetermittam, quod tueri recufem.

Primum itaque, quod ibi minus probo, eft quod di- cdiS Animant homini ejje triplicem; hoc enim verbum, in mea religione, efl: haerefis ; & reuerà, fepofitâ reli-

i5 gione, contra Logicam etiam efl, animam concipere tanquam genus, cuius fpecies fint mens, vis vegetatiua, & vis motrix animalium. Per animam enim fenfitiuam non aliud debes intelligere, praeter v/w motricem, nifi illam cum rationali confundas. Haec autem vis motrix

jo à vi vegetatiua ne fpecie quidem differt ; vtraque autem toto génère à mente diftat. Sed quia in re non diilen- timus, ego rem ita explicarem.

Anima in homine vnica eft, nempe rationalis ; neque enim adiones vllae humanae cenfendae funt, nifi quee à

2 5 ratione dépendent. Vis autem vegetandi, & corporis mouendi, quae in plantis & brutis anima vegetatiua & fenfitiua appellantur, funt quidem etiam in homine, fed non debent in eo animes appellari, quia non funt primum eius aclionum principium, & toto génère dif-

3o ferunt ab anima rationali.

�� �