Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, III.djvu/467

La bibliothèque libre.
Aller à la navigation Aller à la recherche
Cette page n’a pas encore été corrigée

1,397-398. CCLV, — Décembre 1641. 4^^

analogum in illis eiïe confiderandum ; & adionem di- cendam effe, quse fe habet ex parte motoris, qualis eft volitio in mente; paffionem verô ex parte moti, vt intelledio & vifio in eâdem mente. Qui verô putant 5 perceptionem dicendam effe adionem, videntur fu- mere nomen adionis pro omni reali potentiâ^ & paf- fionem pro folâ negatione potentiae ; vt enim percep- tionem putant effe adionem, ita etiam haud dubiè dicerent in corpore duro receptionem motûs, vel vim

10 per quam admittit motus aliorum corporum, effe adionem ; quod redè dici non poteft, quia paffio ifti adioni correlatiua effet in mouente, & adio in moto. Qui autem dicunt adionem omnem ab agente auferri poffe, redè, fi per adionem motum folum intelligant,

i5 non autem, 'fi omnem vim fub nomine adionis velint comprehendere ; vt longitudo, latitudo, profunditas, & vis recipiendi omnes figuras & motus, à materiâ fiue quantitate toUi non poffunt, nec etiam cogitatio à I mente.

20 In Chartulis quas mififli^ pag. 2, lineâ 7, ac prœcipiiè cordis : videtur ibi effe aliquis error calami ; non enim premuntur partes à corde, fed fanguis ad hepar ex alijs partibus miffus, ac praecipuè ex corde, iuuat codionem. Non intelligo etiam quse ibi fequuntur de

25 ligatura geminatâ, & alternatim diffolutâ.

Pagina 4, experimentum de corde follibus inflando, nifi feceris, non author fum vt apponas ; vereor enim ne, corde excifo & frigido, tam rigidum euadat, vt ita inflari non poffit ; fed facile efl experiri, & fi fuccedat,

3o pones vt certum, non autem cum verbis iudico & vi- dentur.

�� �