2 Œuvres de Descartes (2-4;-
interire, Deumque exiflere, fide credere fufficiat, certc infîdelibus nuUa religio, nec fere etiam ulla moralis virtus, videtur pofTe perfuaderi, nifi prius illis ifladuo ratione naturali probentur : cùmque faepe in hac vitâ majora vitiis quàm virtutibus prœmia proponantur, 5 pauci redum utili pra^ferrcnt, fi nec Deum timerent, nec aliam vitam expcdarent. Et quamvis omnino ve- rum fit, Dei exiftentiam credendam eflc, quoniam in facris fcripturis docetur, & vice verfâ credendas fa-
(3) cras fcripturas, quoniam haben tur a Deo ; quia nempe, 10 cùm fides fit donum Dei, ille idem qui dat gratiam ad reliqua credenda, poteft etiam dare, ut ipfum exiflere credamus : non tamen hoc infidclibus proponi poteft, quia circulum elle ju dicarent. Et quidem animadverti non modo vos omnes aliofque Theologos affirmare i5 Dei exiftentiam naturali ratione poffe probari, led &
ex facrà Scriptura inferri, ejus cognitionem multis, quoj de rébus creatis habentur, efle faciliorem, atque omnino effe tam facilem, ut qui illam non habent Tint culpandi. Patet enim Sap. 1 5 c\ his verbis : Nec lus 20 debcl ignofci. Si cnim tanlum polucninl Jcivc, ut poj- fent œjîimarc fœculum, quomodo liuju.s dominimi non facilius invcncrunt? Et ad Rom. cap. i, dicitur illos
(4) c9ic inexcufahiles. Atque ibidem etiam per hsc verba : Quod notum ejl Dei, vianifc/luni cfl in illis. videmur 25 admoneri ca omnia qure de Deo fciri polîunt, ratio- nibus non aliunde petitis quàm ab ipfàmet noftrà mente poffe oftendi. Quod idcirco quomodo fiât, & quà via Deus facilius Si certius quàm rcs fa^culi co- gnolcatur, non putavi a me effe alienum inquirerc. îo
Atque quantum ad animam,ctfi multi ejus naturam
�� �
