488 Œuvres de Descartes.
47 |§ 5. tentatur ingressus in methodum.
Bene ejî, ais; jaâa funt fundamenta féliciter . Ego
funi, dum cogito. Hoc certum, hoc inconcujfum . Extruen-
du'm deinceps, ac providendum cauie, ne mihi Genius
Dd malus imponat. Sum. Sed quid fum? Haud dubie ah- 5
quid eorum quœ olim cenfebam. EJfe vero hominern cre-
debam : hominern habere corpus & animant. An ergofum
corpus? An mens? Corpus ejl extenfum, loco comprehen-
Jum, impermeabile, afpedabile. An quidquam illorum eJî
in me ? Extenjio? Qui in me ejfet, ciim nulla fit? hanc 10
principio abdicavi. An tangipoffe, poffe videri? Etfifane
putem modo me videri, me a memet tangi, attamen non
Ee videor, non tangor. Hoc certum mihi, ex quo abdicavi. Quid ergo? Attendo, cogito, volvo, revolvo, nihil occur- rit. Fatigor eadem repetere. Nihil eorum, quœ ad corpus i5 pertinent, in me reperio. Non fum corpus. Sum tamen, & effe me cognofco; & dum cognofco me effe, nihil quod
Ff fit corporis cognofco. Sumne igitur mens ? Quid olim mentis effe credebam ? An aliquid illorum in me efl? Pu- tabam mentis effe cogitare. At at cogito. E'jpr.xa, eupT.y.a. 20
48 Sum, cogito. Sum, dum cogito, fum res \ cogitans, fum mens, intelleàlus, ratio. En Methodum illam meam, quâ féliciter fum prœtergreffus. Tu fequere, fodes.
O te felicem, tantis qui in tenebris uno prope faltu evaferis in lucem! At, te quœfo, manum ne recufes, ut 2 5 nutantem firmes, tuis dum infiflo vefligiis. Ea ut eadem repeto, fed, meo pro' modulo, paulo lentius. Sum, cogito. Sed quid fum? An aliquid eorum, quœ olim me effe cre- debam ? Sed an credebam bene ? Id incertum. Dubia ab-
�� �
