Objectiones Septuvle. 489
dicavi omnia, & habeo tanquam falfa. Non bene credidi. Gg Imoverà, clamas, ibi pedemfige. Figam ? Mutant omnia. Quidfi aliud fim ? Meticulofus es, addis. Aut corpus es, aut mens. 5 Sim igitur. Quanquam hauddubie vacilla. Manuin licet prehenfes, vix audeo inftjîere. Quid, te quœfo, quid, Ji Jim animus ? Quidfi aliud quid ? Nefcio.
Perinde ejl, ais ; aut corpus, aut men.s. Hh
EJîo igitur. Sum corpus, aut mens. Annon corpus? Ero • o haud dubie corpus, fi quid in me reperero, quod ejjfe cor- poris olim credideram. Quanquam vereor ut bene credi- derim.
Euge, addis, verendum nihil.
Audebo igitur, quia Jic facis animos. | Credideram 49 i5 olim cogitare ejje aliquid corporis. At at cogito. EupT,/-aj eupr,y.a. Sum, cogito. Sum res cogitans, fum corporeum quid, fum extenjio, divifibile aliquid, voces mihi prius Ji- gnificationis ignotœ. Quid fuccenfes, & prœterveclum manv repellis ? Ripam teneo, & quo tu fias in littore, fio 20 ego, tua & abdicationis illius tuœ gratiâ. At perpcram, addis. Quippe quid peccavi?
Maie, apponis, olim credideras cogitare ejfe aliquid li corporis. Credere debueras cjje aliquid mentis. 25 Quin ergo monueras principio ? Quin, ubi me accin- dum vidifii & paratum ad vetera prorfus abdicanda, juf- fifii ut faltem hoc retinerem, imo a te fumerem veluti Naulum : « Cogitare efi aliquid mentis » ? Atque omnino fum tibi author, hoc ut effatum Tyronibus deinceps in- 3o culces, ac ne cum cœteris, ne cum illo vetere « Duo & 3 faciunt 5 » abjurent, accurate prœcipias. Quanquam
Œuvres, tl, 62
�� �
