Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VIII.djvu/709

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée
  • 58-26o. APOLOGETICA. J 1 1

lefturi effent hoc teftimonium, per Methodum totura librum effe in- tellecturos. Sed reliqua, in quibus Schoockius formulae ipfius non inftiterat, non videntur ei plene fatisfeciffe, ac fpeciatim omiffionem vocabuli & quidem folum, &c. Nam per plures feptimanas iftud preffit teftimonium, nec eo ufus eft, donec, Schoockio Ultrajectum veniente, | na&us fuit œmmodiorem occafionem eum inducendi ad illud reformandum. Cui rei iterum adhibitus fuit Waterlatius, qui ad ipfumhanc fcedulam, manu Dematii fcriptam, attulit :

Rev. Vir, velim in tejlimonio tuo quœpiam mu tari ; quœnam autetn illafnt, paucis accipe :

Lineâ 21 & 22, deleantur omnià quibus linea fubfcripta ejl, & fcri- batur Meque illum folum abfolviffe.

Lineâ 3o, tantùm hœc retineantur, Vix effe poteram, ex amicis quœfiviffe ac didiciffe.

Lineâ 3i, deleantur Ab aliéna manu effe, & fcribatur, Alterius authoris funt, qui ubi neceffum erit, ut puto, nomen fuum aperiet: vel fimile quippiam.

Raliones quare ita faciendum cenfeo, non expono, coram diâu- rus. Vale.

Eftque hîc fummopere notanda vox meque illum (nempe librum vel illam Methodum) folum abfolviffe. Illud enim folum continet, ut Voetius excluderetur, quod elt totius malitiofas hujufce technae fundamentum. Altéra vox tantùm hœc retineantur, vix effe poteram &c, non tam facile percipi poffet, nifi eam explicaffet ipfe Dematius fcripto quo fe voluit defendere, inferto Tribunali Jniquo, à pag. 1 17 ufque ad 126. At ibi nos docet Schoockium in fuo teftimonio po- fuiffe fe partim à Voetio, partim ab aliis amicis, particularia illa re- fciviffe,|quaî Ultraje&i contigerant, uti prœfcriptumfueratà Voetio; fed fe, Dematium, credentem alios ifthic amicos non fuiffe Schoockio, prœter Voetium à quo talia refciviffet, judicaffe non ponendum effe partim à D. Voetio, partim ab aliis amicis, fed indufto nomine Voetii, ponendum tantùm ab amicis; quod ut légitime faétum Dematius feftive défendit. Si quid hîc à me peccatum effet, inquit, peccatum in eo flatuendum effet, quod Collegœ mei mihi chariffimi & cui Ecclejia Dei % plurimum débet innocentix, cautelâ forte fuperabundante, ne- mini tamen noxiâ, imb aliquibus utili (ut quœ occafionem peccandi tolleret) cavendum effe judicavi. Ita fanftus ifte vir vocat cautelam nemini noxiam, teftes fubornare, qui judices decipiant, imaginando alios amicos loco Voetii, in re quam à folo Voetio profeftam noverat,

a. « Dei » addition. Voir p. 260, 1. 10.

�� �