1 ἔῃ καὶ κατάῤῥοπος, κάτω 2 καὶ αί αποστασίες* μάλιστα δε πο’οες θερ- μοί κάτω σημαινουσι, ψυχροί δε άνω.Οισι ^ δε άνισταμε’νοισιν εκ των νούσο^ν, αύτίκα * δε /ερσιν η ποσι πονησασιν , εν τουτοισιν ά’Λίσταν- ται* άταρ και ην ^ τι προπεπονηκος εγ), πριν η νοσε’ειν , ες ταύτα άποστηρίζεται, οίον και τοϊσιν εν Περίνθω βη^(όδεσι και κυναγχι- κοϊσιν ποιέουσι γαρ ®και αι βη/ες αποστασίας, ώσπερ οι ταιρετοί* "ταΰτα κατά τον αυτόν λόγον * συμβαίνει ή άπο /υμών, η σώματος ® συντηςιος και ψυχής•
8. ϊοίς μεν ουν ^° χυμούς είδε’ναι, èv νίσιν ώρησιν άνθε’ουσι , και οία εν έκάσττ) ^^ νουσηματα ποιε’ουσι, και οία εν εκάστω ^^νουσηματι παθήματα. Το δε σώμα το άλλο, ες ο τι μάλιστα νόσημα ή φύσις ’^^επει* οίον τι σπλήν οιδεο^ν ποιεει, τούτο^ν τι και ή φύσις• σχε- δόν τι και χρώματα ’*κακίο ;, και σώματα σειρέει, και ει τι άλλο, ταύτα διαγεγυμνασθαι.
9. "Ψυχής, άκρασίη ποτών και ^* βρωμάτίον, ΰπνου, εγρηγόρ- σιος, *η δι’ έ’ροηάς τινας, οίον κύβων, η δια τεχνας Vj δι’ άνάγκας χαρ- τερίη πο’νοιν, και " ώντινων τεταγμένη η κτακτος* αί μεταβολαι εζ οίων *^ες οία, Έκ των ήθέοιν, ^^φιλοπονίη ψυ/ης, η ζητε’ο^ν, η με- λετέο^ν,η δρε’ων,η λέγων, η ει τι άλλο, οίον λΰπαι, δυσοργησίαι, έπιΟυ-
1 E ?>îGal.-•^ χΆ κατ. >ΐ (sic) Α. — * χχΊ οηι. Lind.-ai ΑΕΗΚ, Gai., LiiiJ. — αϊ οηι. vulg. — ’5' Α.- υνισταμίνοΐζ Α. — * οι Α, Aid., Gàï. -οη viilg.iv χ. vulg. -έν om. Α.— πονεουσί (πΟνέσωσι’Η ; ■πονΕωσι Ε) η Vulg.-π5v■/ ;- σχ7ΐν sine τι Α.— τουτέοίτιν Gai. - τούτο ti Α.-άϋ(σταται ΑΕ (Η, ν supra ΰτκ al. manu). — " τίνα Α. - προπεττον/ΐχώί Α. — -ίττοντ,/.ίς vulg.— ΐΐη Gai. ■η ρΐΌ ε/7 Α. — -^ οηι. ΑΕ.-έντκϋθα pro έ ; ταΰτα L, Mack. — "/.ai AH. -κκέ υιη. vulg.- τα ; άποστ. vulg. -τα ? om. Α. — ’ τοιαύτα ? vulg. - ταΰτα Α. -Dans vulg. τοιαύτα ? se rapporte à αποστασία ? , dans A ταύτα à ce qui suit. — ’ συ/Λβ. om. Α.— σγιμοίίνίΐ , al. manu supra lin. συμ&οάνει H. - σώ,ν.ατο ? από χυμώ -j pro -η από χ. ί α. EFG1JK•’ — ® συνπνίξιο ?, eniend. al. manu Α. — *^ χΐΐμονς Ald.-âv >Γσιν, mutât, al. manu in viv είσίν, sine ûpfisi-j àvO. xxi A. -ίχάστη Η.-έκάστϊίσι EHIJK.- Ι/άστοισι vulg. — " vo)7. Aid., Lind. -νοσ. vulg.-πo^ê. om. A. — ^^σώμν.τι pro v. A. — *^rpiTtîi A.-oiSiu-j Α.-Ινοιοέων vulg. -ένοίχέων EFGHIJK. -ποιέοι A. -τούτων τιχαί rj om. A. — **αχχο/ιΘ/ι A. - κκκεω (sic) E. - σώματα om. A. - σειρεεΐ (sic) Gai. - σειρεοϊ vulg. - αχιρεοί L. — σειριά. Κ’. — σι -japoi Α.— ά•/υμνχστί/]γ)ΐΌ otay. Α. — οΓον ψυχ•^ ? Κ’. — ** βροτων Α. - >ΐ κύ£ου ? pro otov κ. Α. — " ών ο ?ων om. Α. — " ε ? Λ, Lind.-£( ? vulg. — ’" D’après Galien, il s’agit ici de connaître le moral pour apprécier l’clal pathologique ; d’après Glaucias, la remarque n’est pas médicale et signifie seulement que d’après les mœurs on peut juger si un individu est laborieux ou paresseux, — 20 ζητῶν A. — ζητησίων EFGHIJK. - ξγίτ/,σεων L. - Glaucias, ne pouvant entendre cette phrase, avait ajouté une négation, μγ, Çvjtswv, μη μ-Ιιτίω-ί, etc. ; Zeuxis lui en avait fait le reproche ; et ces deux témoignages , comme le remarque Galien, prouvent qu’il n’y a rien à changer au texte. Glaucias avait aussi ajouté une négation dans un passage embarrassant ; voy. Ep. vi, 2, 22. - μύζτυ -j A. — -η h’iia-j om. A. - oïo-j om. A. — j.’j-oli Kùhn. - λύπκι vulg. — ôv^o/syt’ai, luulatum al. manu in ôvropyvjitKt H. - >; jTopy.TTt’at r^ Ιπιβ. A.
