ομοιον Ιστι, καΐ ου δεΤ καιρού. Ή δέ ιητρική νυν τε καΐ αύτ(κα ου
- το αύτο ποιέει, και προς τον αύτον υπεναντία ποιέει, και ταΰτα υπεναντια σφισιν Ιο^υτοϊσιν* πρώτον ^υπεκχώρησιν κοιλίης τα υπεχχωρητιχα ουκ αιεί ποιέουσι, και τα υπεκχωρητικά αμφότερα ποιέουσι, τάχα
δε ούδ’ούτως εχουσι τα υπεκχωρητικά τοΐσι στασίμοις ως υπεναντία. ’Επιστάσης της κοιλίης, δια τήν λίην στάσιν φλεγμηναν το σώμα, ες την κοιλίην φλέγματος άφικομένου, ούτως ή στάσις *υπεκχώρησιν εποίησεν • Ιπήν γαρ το φλέγμα ες τήν κοιλίην Ισέλθη, ινηθμος γίνεται* εν τουτέω δέ τα υπεκχωρητικά φύσει ^στάσιν ποιέουσιν εν τη κοιλίη* ^ν μεν [μ-η] υπεκχωρητικδι προσφέρης, εκλύηται δε το νοσεΤν ποιέον κα υγραίνηται, επήν Ικκλυσθγ], γίνεται υγιής* καΐ ούτω τα τε στάσιμα ^τοΤσιν δπεκχωρητικοΐσι ταύτο ποιέουσι της κοιλίης, καΐ τοΤσι στασίμοισι τα υπεκχωρητικά.’Τον αυτόν δε τρόπον κα τους εpυθpobς κα τοΐ)ς χλωρούς• ^και xk φλεγματώδεα χλωρούς ποιέει κα άχρόους, καΐ τα ^ισχναίνοντα ευχρόους* εκατέρου δ’εστί φάρμακον τα υπεναντία τω υπεναντίω’αύτίκα όταν φλεγμαίνν) χλωρός Ιών, εκλύεται, *’^ην τι ισχναίνν) φάρμακον προσενεχθέν* ενθάδε τω φλεγμαινοντι το ισχναΤνον ωφέλησεν* τούτων δε τό ποτέ ώφελεύμενον τω ώφελευντι νυν ωφελεί *^ ενταύθα, δπόταν υπο ισχνότητος αχροος καΐ χλωρός ή• ί^ν γαρ τις φλεγματώδες προσφέρη, παύεται το χλωρόν.
’Τούτο pro τα αυτό Α. —ποιέει… υπεναντία om. C. — Όπεκχώρησιν κοιλίης Α. —ύπεκχ. κοιλίης om. vulg. —τά Α, Lind.-Tà om. vulg. —ούκ…, Ιχουσι τα υπεκχωρητικά om. Α.-αιειΕ.-άει vulg. —ούκ άει [τοΰτο] ποιέουσιν, [άλλα ϊστασι], καΐτά υπ. Lind.— στασίμοισι Lind., Mack. — ^έπίστασις Ald. —φλεγμηναν (sic) Ε. — *έπεκχώρησιν Α.-έπέλθη C. —ένισμός C. —τούτο pro εν τουτέω Κ’. —τουτέω Α. —τούτω vulg. — ^στάσιν Α. —στάσιμον vulg. -ήν και μή Zwing.-La correction de Zwing. est suggérée par le sentiment de l’obscurité du texte de vulg. ; mais je ne crois pas que ce soit la vraie correction. Le sens du contexte conduit directement à la suppression de μή. Il arrive souvent que μή est indûment introduit dans un texte à la suite de μέν. J’ai mis ce μή entre crochets. Voy. plus loin, note 10, un autre μή également superflu. — Οπεκχωρεητικά C. —προσφέρης Α.-ποιέΐ(ΐς vulg. -εκλύεται Α. —υγραίνηται ACE. —υγραίνεται vulg. —έκλυθίί Mack. — •’τοϊς Α. — στάσιν pro ταύτό vulg. — Le sens me paraît conduire irrésistiblement’ substituer ταύτό à στάσιν. —’Ante τον addit και A. — ^καί om. A.^Ισχναίνοντα A. — Ισχναινόμενα vulg. — εύχρόους om. K’. — υπεναντία τω om. C. —χολός pro χλωρός Α. —’"ήν μή τι vulg. —μή om. Lind., Mack. -[Cette correction, due à Cornarius, est évidente. —Ισχνήνη Α.-Ισχναίη
