Τὸ δέ παιδίον ηὔξανεν ϰαὶ ἐϰραταιοῦτο πληρούμενον σοφία, ϰαί χάρις Θεοῦ ἦν ἐπ’ αὐτό.
Καὶ ἐπερούοντο οἰ γονεῖς αὐτοῦ ϰαὶ ἔτος εἰς Ἰερουσλήμ τῆ ἑορτῆ τοῦ πάσχα. Καὶ ὅτε ἐγένετο ἐτῶν δώδεϰα, ἀναβαινόντων αὐτῶν ϰατά τὸ ἔθος τῆς ἑορτῆς ϰαὶ τελειωσάντων τάς ἠμέρας, ἐν τῷ ὑποστρέφειν αὐτοὺς ὑπέμεινεν Ἰησοῦς ὁ παῖς ἐν Ἰερουσαλήμ, ϰαὶ οὐϰ ἒγνωσαν οἱ γονεῖς αὐτοῦ. νομίσαντες δέ αὐτόν εἶναι -ἐν τῆ συνοδία ἦλθον ἡμέρας ὁδόν ϰαὶ ἀνεξήτουν αὐτόν ἐν τοῖς συγγενεῦσιν ϰαὶ τοῖς γνωστοῖς, ϰαὶ μή εὐρὸντες ὐπέστρεψαν εἰς Ἰερουσαλὴμ ἀναζητοῦντες αὐτόν. ϰαὶ ἐγένετο μετά ἡμέρας τρεῖς εὖρον αὐτόν ἐν τῷ ἱερῷ ϰαθεζόμενον ἐν μέσῷ τῶν διδσϰάλων ϰαὶ ἀϰούοντα αὐτων ϰαὶ ἐπερωτῶντα αὐτοὺς· ἐξισταντο δέ πάντες οἰ ἀϰούοντες αὐτοῦ ἐπί τῆ συνέσει ϰαὶ ταῖς ἀποϰρισεσιν αὐτοῦ. ϰαὶ ἰδόντες αὐτὸν ἐξεπλάγησαν, ϰαὶ εἶπεν πρός αὐτόν ἡ μήτηρ αὐτοῦ. Τέϰνον, τί ἐποίησας ἡμῖν οὔτως ; ἰδού ὁ πατήρ σου ϰαὶ ἐγώ ὀδυνώμενοι ζητοῦμέν σε. ϰαὶ εἶπεν πρός αὐτοὺς. Τί ὅτι ἐζύτεῖτε με ; οὐϰ ἤδειτε ὅτι ἐν τοῖς τοῦ πατρός μου δεί εἶναι με ; ϰαὶ αὐτοί οὐ συνῆϰαν τὸ ῥημα δ’ ἐλάλησεν αὐτοῖς. ϰαὶ ϰατέβη μετ’ αὐτῶν ϰαὶ ἦλθεν εἰς Ναζαρέτ, ϰαὶ ἤν ὑποστασσόμενος αὐτοῖς. ϰαὶ ἡ μῂτρηρ οὐτοῦ διετήρει πάντα τά ῥήματα ἐν τῆ ϰαρδὶα αὐτῆς. Καὶ Ἰησοῦς προέϰοπτεν τῆ σοφία ϰαὶ ἡλιϰία ϰαὶ χάριτι παρά Θεῷ ϰαὶ ανθρώποις.
| Luc, ii, 40. Cependant l’enfant croissait et se fortifiait en esprit, étant rempli de sagesse ; et la grâce de Dieu était sur lui. | L’enfant grandissait et devenait plus fort en esprit, et sa raison augmentait et la grâce de Dieu était sur lui. | |
| 41. Or, son père et sa mère allaient tous les ans à Jérusalem à la fête de Pâque. | Ses parents allaient chaque année à Jérusalem pour la fête de Pâque. | |
| 42. Et quand il eut atteint l’âge de douze ans, ils montèrent à Jérusalem selon la coutume de la fête. | Quand Jésus eut douze ans, ses parents vinrent à Jérusalem comme d’ordinaire, pour la fête. |
