Dictionnaire de théologie catholique/ORONTIUS DE HONFLEUR

La bibliothèque libre.

ORONTIUS DE HONFLEUR, tertiaire régulier de Saint-François d’Assise. Né à Honfleur, en Normandie, vers 1595, il appartint à la province Saint-Yves des tertiaires réguliers. Il fut trois fois provincial, ainsi que définiteur général, et mourut à Paris le 27 avril 1657. Il composa : 1. Methodus recte et breviter peccata confitendi cum exercitatione quotidiana et directione præcipuarum actionum ; — 2. Kalendarium festorum beatorum ac sanctorum trium ordinum S. Francisci cum rubricis propriis Francisci Bordoni, qu’il augmenta et publia à Paris, en 1653 ; — 3. L’esclavage de la Vierge, Paris, 1646, son ouvrage principal, qui, d’après J. H. Sbaralea, Supplementum, 2e édit., t. ii, Rome, 1921, p. 300, fut mis à l’Index. Nous ne l’avons cependant pas pu trouver ni dans l’Index librorum prohibitorum Leonis XIII jussu et auctoritate recognitum et editum, Rome, 1900, ni dans les Indices, édités soit jussu Alexandri VII, Rome, 1664, soit jussu Benedicti XIV, Rome, 1758.

L. Wadding, Scriptores ordinis minorum, 2e édit., Rome, 1906, p. 181 ; J. H. Sbaralea, Supplementum ad scriptores trium ordinum S. Francisci, 2e édition, t. ii, Rome, 1921, p. 300-301 ; E. Frère, Manuel du bibliographe normand, t. ii, Rouen, 1860, p. 355.

A. Teetært.