Page:Œuvres de Fermat, Tannery, tome 1, 1891.djvu/228

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

quadratum HR majus est quadratis HN, NV una cum rectangulo sub HN in NV bis. Unde sequitur rectam RH, ex superius demonstratis, esse majorem summat rectarum HN, NV.

Patet itaque rectas PR, RH (sive unicam rectam PRH quando id contingit) esse semper majores duabus rectis IN, NH. Quod erat demonstrandum.