Page:Œuvres de Fermat, Tannery, tome 1, 1891.djvu/272

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

Probavimus autem rectangulum sub KL in portionem tangentis ER æquari rectangulo sub QE in EF; item rectangulum sub KL in NS sequari rectangulo sub PF in FG; item rectangulum sub KL in YT wequari rectangulo sub OG in GH; denique rectangulum sub KL in ZV

Fig. 125 (V).

æquari rectangulo sub NH in HI: ergo rectangulum sub KL in totam circumscriptam est æquale summæ rectangulorum sub QE in EF, sub PF in FG, sub OG in GH et sub NH in HI. Si autem in rectas FP, G-), HN, IM (quæ sensim decrescunt quo propius accedunt ad verticem paraboles) continuatas demittantur perpendiculares (seu parallelh basi) a punctis Q, P, 0, N rectse Qy, P0, OX, N?, patet

rectangulum QEF7 æquale esse rectangulo sub QE in EF;
item rectangulurnm OF e qua ri rectangulo sub PF in FG,
rectanguluml G æquari rectangulo sub OG in GH,
denique rectangulum y 1 sequari rectangulo sub NH in II.

Ergo rectangulum sub KL in circumscriptam est sequale rectangulis yE, OF, XG,?H.

Sed probavimus rectangulum sub KL in circumscriptam esse minus segmento parabolico EQMI: ergo summna rectangulorum yE, OF, )G, QiH erit minor dicto segmento parabolico EQMI. Quod est absurdum: ilia enim rectangula constituunt figuram ex rectangulis compositam