figurae versus finem sive κατὰ στίχους, ut Graeci loquuntur, protenduntur, loco ὲπὶ θ, legendum ὲπὶ ιθ, hoc est 19, non 9[1].
In sequente figura desunt duo numeri parhypaten et lichanon syntoni diatoni exprimentes, qui sunt ,ασξ et ,αρα, hoc est 1260 et 1120[2].
Eâdem pagina 5a, lin. 6a, ubi legitur ὲπὶ τριακοστῷ λόγῳ ἔγγιστα delenda vox ἔγγιστα, hic et inferius eadem pagina[3], ubi de eâdem proportione fit mentio. Accurata enim est proportio 36. ad 35. ad differentiam parhypates prioris et posterioris tetrachordi exprimendam.
Huc usque provecti, omnes fere figuras corruptas cum cerneremus usque ad finem libri, proclivius duximus errores ob oculos ponere communis figura beneficio, ne aliter obscurior esset glossa quam textus.
Quæ iterata lectione visa sunt emendanda hic apposuimus.
Libro 1°, cap. 1°, pag. 4a, linea ultima, ubi in manuscripto legitur καὶ τὰ πάθη τῶν φυσικῶν εἰς ὧν γίγνονται legendum: εἰδῶν γίγνονται[4].
Pag. 5a lin. 21a, τοῦ μὲν ἀπὸ τοῦ ημιολίου legendum : τοῦ ἡλιού[5].
Cap. 2°, lin. 8a, περὶ τοῦ ἡρμοσμένου σαφὴν εἶ , legendumn σαφήνειαν[6].
Cap. 3°, pag. 2a, lin. 11a, καὶ πάντες τὸν τοὐτον φαινόμενον ποιεῖν, οὐκέτι λέγειν φασί, ἀλλ' ᾄδειν, corrige : καὶ πάντες τοὺς τοῦτο φαινομένους ποιεῖν[7].
- ↑ Voir note 2, p. 397.
- ↑ Ms., fol. 185-; éd. p. 434.
- ↑ Ms., ibid., l. 6 τριακοστῷ πέμπτῳ); éd. p. 434, l. 19 ( τριακοστοπέμπτῳ) cf. ms., ibid., l. 6 du bas, et éd. l. 3 du bas. -- L'omission de πέμπτῳ dans le texte de Fermat est due à une simple inadvertance.
- ↑ Ms., ch. I, fol. 147, 1. ult.; éd. p. 363, l. 14.
- ↑ Ms., fol. 147", l. 21; éd. p. 364, l. 5.
- ↑ Ms., ch. II, fol. 149vo, l. 15; éd. p. 367, l. 5 du bas. Le ms. porte ': σαφήνει (=σαφήνειαν) .
- ↑ Ms., ch. III, fol. 154, l. 11 (ms. et éd. φασὶν) ; éd. p. 376, l. 3 (τὸν τοῦτο φαινόμενον)
