Eadem methodo in reliquis procedemus, sed, ne figuram integram construere cogamur, deinceps errata tantum indicabimus et restituemus, aut quæ desunt supplebimus. Quod ut commodius fiat, sciendum perpetuâ et uniformi methodo quid valeant aut indicent singuli characteres.
Rectæ ηε, εf, fg denotant proportiones chordarum unius ex tetrachordis.
Characteres Z, R, M, K denotant terminos harum proportionum.
Characteres τ, υ, φ differentias horum terminorum.
Rectae op, pq, qχ proportiones chordarum alterius ex tetrachordis.
Characteres Z, H, I, K terminos harum proportionum ; primum quippe et ultimum terminum duo tetrachorda communem habent.
Characteres π, ρ, σ differentias horum terminorum.
Denique recta δν indicat proportionem parhypates prioris et posterioris tetrachordi.
Et recta γβ proportiones hypates[1] prioris et posterioris tetrachordi.
In 4ª figura ejusdem capitis[2] desunt duo numeri ita supplendi :
In H : ͵ασξ.
In I : ͵αρκ.
In 3ª figurâ cap. 11i, ita corrige[3]
In recta ηε : ἐπὶ κ.
In 4ª figurâ ejusdem capitis, ita corrige[4] :
Numerus K : σνβ.
Desunt numeri H et I, ita supplendi :
In H : τιε.
In I : σπ.
