Page:Andry - Traité des aliments de carême, 1713, tome I.djvu/467

La bibliothèque libre.
Cette page a été validée par deux contributeurs.

mentum earum & vita. Notandum autem quod non in ramorum summitatibus, sed in arborum corticibus ac stipitibus pendent. Crescent autem arboris humore, & roris infusione, donec habentes plumas, ac robur, inde corticibus abrumpantur : de his itaque certum est quod in orbe nostro circà Germaniam existant, nec per coitum generantur, sed nec earum coitum apud nos ullus hominum vidit. Unde carnibus earum in Quadragesimâ nonnulli etiam Christiani in nostrâ ætate, in locis ubi avium ejusmodi copia est, uti solebant, sed Innocentius Papa in Lateranensi Concilio, hoc ultrà fieri vetuit : hæ volucres herbis & graminibus ut anseres vivunt[1].

« C’est-à-dire, en deux mots : La Barliathe s’engendre dans l’eau, sur des morceaux de bois pourris ; il est certain qu’elle ne se produit point par accouplement : aussi nul homme parmi nous ne peut dire l’avoir vû s’accoupler : ce qui est cause que plusieurs personnes avoient pris la coutume d’en manger en Carême ; mais le Pape Innocent III. a défendu dans le Concile de Latran, de continuer cet usage. Ces oiseaux se nourrissent d’herbes & de gramens, comme les Oyes. »

  1. Speculi majoris, Vincentii Burgundi, Præsulis Bellovac. tom. 2. l. 15. c. 150.