itteris tuis humanissime atque elegantissime
scriptis nihil his diebus accepi
jucundius. Antonium Albertum virum doctissimum,
quem ob incredibilem morum suavitatem,
& summam erga me fidem ac benevolentiam
amavi semper & colui, nunc
observo magis, & in oculis, licet à me longe
remotum, perpetuo fero. Nam præter
innumera quæ ipsi debeo beneficia, nova
quotidie, quæ sua est humanitas, mihi conferre
non definit. Nuper enim occasionem
mihi dedisse eruditissimum Nicolaum Andry,
Galliorum Æsculapium, per Litteras cognoscendi,
beneficium ejus puto inter maxima
profecto collocandum.
Ad te igitur ut proxime accedam, Doctissime Andry, gratæ certè mihi Litteræ tuæ sunt, sed gratissimus qui te ad scribendum animus impulit. A liberali enim & prolixâ erga me voluntate tuâ profectum esse crediderim studiosum te esse opusculorum meorum, & mihi aliquid atque adeo tantum tribuere in praxi medicâ quantum optavi equi-
