palis, quem filium publicum omnis sibi civitas cooptavit, meus alioquin consobrinus, tantulò triennio major in ætate, qui mecum primis ab annis nutritus et adultus, individuo contubernio domunculæ, immò verò cubiculi torique, sanctæ caritatis affectione mutuò mihi pignoratus, votisque nuptialibus pacto jugali pridem destinatus, consensu parentum tabulis etiam maritus nuncupatus, ad nuptias officio frequenti cognatorum et affinium stipatus, templis et ædibus publicis victimas immolabat. Domus tota lauris obsita, tædis lucida, constrepebat hymenæum. Tunc me gremio suo mater infelix tolerans, mundo nuptiali decenter ornabat : mellitisque saviis crebriter ingestis, jàm spe futurâ liberorum votis anxiis propagabat : Cum irruptionis subitæ gladiatorum impetus ad belli faciem sæviens, nudis et infestis mucronibus coruscans, non cædi, non rapinæ manûs afferunt ; sed denso conglobatoque cuneo cubiculum nostrum invadunt protinus. Nec ullo de familiaribus nostris repugnante, ac ne tantillum quidem resistente, miseram, exanimem sævo pavore, trepidæ de medio matris gremio rapuere. Sic instar Athracis, vel Pirithoi, (vel Protesilai) dispectæ disturbatæque nuptiæ.
Sed ecce sævissimo somnio nunc etiam
