genere perimas. Luctum desine, et pone mœrorem ; precibusque potiùs Cupidinem Deorum maximum percole ; et, utpote adolescentem delicatum luxuriosumque blandis obsequiis promerere.
Sic locuto deo pastore, nulloque sermone reddito, sed adorato tantùm numine salutari, Psyche pergit ire. Sed ante quàm multùm viæ laboranti vestigio pererrasset ; inscio quodam tramite jàm delabente, accedit quamdam civitatem, in quâ regnum maritus unius sororis ejus obtinebat. Quâ re cognita, Psyche nuntiari præsentiam suam sorori desiderat : mox inducta, alternis amplexibus mutuæ salutationis expletis, percontanti causas adventus sui, sic incipit : Meministi consilium vestrum, scilicet quo mihi suasistis, ut bestiam, quæ mariti mentito nomine mecum quiescebat, priusquam ingluvie voraci me misellam hauriret ; ancipiti novacula perimerem. Sed cùm primum, ut æquè placuerat, conscio lumine vultus ejus aspexi ; video mirum divinumque prorsus spectaculum : ipsum illum deæ Veneris filium, ipsum, inquam, Cupidinem leni quiete sopitum. Ac dum tanti boni spectaculo percita, et nimia voluptatis copia turbata, fruendi laborarem inopia : casu scilicet pessimo, lucerna fer-
