Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, I.djvu/95

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

verò adducta fore pessulisque firmatis, grabatulo etiam pone cardines supposito, et probè aggesto, super eum me recipio. Ac primùm præ metu aliquantisper vigilo, dein circà tertiam fermè vigiliam paululùm conniveo.

Commodum quieveram ; et repentè impulsu majore, quàm ut latrones crederes, januæ reserantur, immò verò fractis et evulsis funditùs cardinibus prosternuntur. Grabatulus alioqui breviculus, et uno pede mutilus ac putris, impetus tanti violentia prosternitur : me quoque evolutum et excussum humi recidens in inversum cooperit ac tegit. Tunc ego sensi naturaliter quosdam affectus in contrarium provenire. Nam ut lacrimæ sæpiculè de gaudio prodeunt, ità et in illo nimio pavore risum nequivi continere, de Aristomene testudo factus.

Ac dùm in infimum dejectus, obliquo aspectu quid rei sit grabatuli solertia munitus opperior : video mulieres duas altioris ætatis. Lucernam lucidam gerebat una, spongiam et nudum gladium altera. Hoc habitu Socratem bene quietum circumstetere. Infit illa cum gladio : hic est, soror Panthia, carus Endymion : hic catamitus meus, qui