Page:Bouquet - Recueil des Historiens des Gaules et de la France, 10.djvu/32

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

r PBJSFAT10. mtf At_ d ,j rs 1. Billo-M 1. por»iw Aatà 8ùod r. ri 1.81, 171. rt

t (Irc>. t 

nt~o/S Be. IS " ;K"i M-’il 1 fi l~ r- rra- | uns faK H. j Ï/f â j .fr. ici Kx Clira-, i

  • 1 1. > ~*1 1.

~r :s

1 

’V 176 J abandonné ? Mais peut-être Odoraune, en qualité d’Historien presque conteni|K>nun, mérite-t-il plus de croyance que Gervais, qui nVcrivoit qu’en 1210. Ixîs .frètes des EvcVjties dWuxerre ont été écrits jvir des Anonymes eu^ dilïérens teins, après la mort tic chacun do ces PnHats, eiuiune le (xirteut cx*s inêincs ^«stes, «»ù tout le monde jx>ut I voir priiirijialetyeut la |Kirl quo le Koiyi avoit dans l’électif m d’un Evoque. j f <hin rcniarquons ici et ailleurs «jur do> Mmiiio o.xen^Ment alors la’ Mé- t divine. Mais à l’endroit où, en (triant «le Krunou <le l^n^rvs. nous mai- «  <|«ioii> que ce Prélat se disoi : Kv«jue ~*l |>ar la «jr.ico <le Dieu nous aurions ft |»ù ajouter que des hU> ,i,, méiuo n Tc/ms «tiiplovon nt à («ii |in> nue sein- si l» !al»k- torninle. a- Bimioii en ,jnt>s- I, lion s,- traite ilr !< yh <|an> la non- m velle <tulc Chi Tmiu i. cn|. ;(> t. vtmint t,t,vit <|i(-il dans une Chart «’, /«»//•#• Maj^tr. Dmlnil <|H,lllllC je ainsi Xdallxroii 1 Kvô|iie de l^«»n ; ot F (Teihert donné a i|<s s Prélats ce titre su d’honneur, cousicré maintenant 1 aux lu, M’ules têtes eouiomiees. XII. L’Autour d«* cette chroiiKjue .s exprime ainsi dans notre mu Toi ne in Huions Dur tt t r/hfc ,/r A. Martin ($| Jih <ltt faux iloi Hofnrt mourut. |( rtoit /nu tCttn ai/tn Htigm*, /,yn,/ fut rv, ans.M lùu <lans la suite, cvnjointtnunt <in une m luihi r t son Jîl. ,/m not/m< mes [, itrofy ni u^ ;ur trcs-ltîclu nti nt tt nue SU) le jtrtit /loi Ih-nri son (ils actuellement (,v r p Ha LiIiIh* iniére avec londement que œ |{r (ihrouiqiieur etoit ennemi des l’raii- /r cois, au |K>int.de les e ;iloninier. H Lu «vu uit assureuicnt lorsque l’esprit de «H parti a^issoit moment et que les fui. Angevins haissoienl aviv tuieur. les pi traueois. r,t inné, dedetii eoronam uxori Uvissim* COU- et à qtm tteretietus fuerat in).Vandigne ?

Sed forsan Odorenno fer* 

[U’en wquaU potior JMes aHhibendn t quàm Oervasio qui an no tantitm 1210 scribehat. ierre X. Ab Jnonymis Scriptorihus Bi S eu<r ttivrrsis temporibus consignata <*cun suât stutissiodorensium* Episco/w- tmi° ces rum grsta, past ipsonim cujus[HUt Hl>et obitum, «^ ibidem legitur, WiùyfrTlih autem prtesertim quilihct vH, /Hirtes Rcpit in clcctùJnc Epùcopi /fvtest agnascere.

nrs Hfc et alibi notamus ar- e

Mi- tem Mcdicam tune à Mvnacbis Jjf laut fuisse ccultam. Dam autem VKMI lar- aphtes de lirunone IJnçoncnsi que ’iicinins, hune se nuneupas.se pra<>n> tir. Dei F.fùyopum, potuisscnms i>>K •lue ft t addere dilates fin jus <etatis •m- simili J’erè formula usas fuisse. tes- Id, m Ihuno MajestaUs numrn nu- xili limitent (iuil. Christ. ,,ov. 0 l’om. 4. ad. 5 :»tl nostram lar- munit ihi in ( harta adieus Ma• lie jestatem. Sic Ihido .-fdalberonem et l :piwupnm fjindnnenscrn salntat tre sic Cerhertus Pnvsulrs Itoc eoden. U honoris titulo décorât, .uj/m ll^ihus nunc trihumdo. • |«IC AU. Hujus .-tuetor (hroniei hx IC /V< 7V»w« l III nostto sie irfert "• u’ in l i~rnrr III .rr~.srr u .~< ~< > a Obiit Hu-o.|), et AbUrs S^ Martini, lilms KoUrti Psoudo’"r roWis. fwtoi- alterms Hu^ui.s nt « 1 1 1 i et ipso jM»steà Cactus est. "•̃»̃ He simul nnn HolKMto- lili,> suo. qiieiu vidimiis ij>si inerti.vsiinè ro^nantc>iu à oujus ijrPnavia ne.jue pr.esens Heuricus rt’_ Ke^ulus filins ejus de-eneial. il- /-r quibus vtrlis mérita coltisjit H Ijibkqts luine (hronotiraphum le ttd ^ealunmiam u.ujue /rancis lvs fuisse ittfetuum. Scribvbat nem- lv AS p< cum partium stuilm ferr<rent et Andega venues odio furennt in hraneos. `