Page:Bouquet - Recueil des Historiens des Gaules et de la France, 11.djvu/608

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

EX HISTORIA EPISÇOPORUM VIRDUN. 251 VI

̃ ̃ J

A

I

<

I

i


<

a

i

i

t

B 1


j

-l

s

I

i


Cl 1

a

c

c

i

r

s

r

c

r

s

D s

liij ij

îunc in Synodo Remis Lkîgonensem Episoopum Hugonem (a), fratrem Walerartni Abbntip r’qxwuerat pro quibusdam criminalibus causis at Hugo Papam usque Romam sequutus, ut muericordiam èjiw experiretur plenam Synodnm, cui ille prœsidebat, nudus et discalceatus~*intravit virgas quibns cederetur, treinula manu déferai»-, et ore Uçrymabili hanc Antiphonam ranens Dédit" pater pamiUnti fitio stoUm primant /panier et anitulum, etc. Eum ita videntes omnes,’ in< singultt» prorojierunt lacrymas fuderunt questihus Synodum repleverunt. Ipse Papa pne caeteris condoluit et cunctis supplici reo. suffragia ferentibus, eum absolvit utque pius pater, pnenitenti filio stolam primam et annulum amissi Pontificatûs induit, et sandalia pacis recalciari edixit dum solummodo Ecclesia sua quam laeserat, vel quselibèteum alia’ reoipere dignaretur Episcopum. Ita ille à cunctis absolvi meruit repatriare cœpit languorem itinerando incidit, habitum Monachi sub nomine nostri Cœnobii, cui pnesidebat frater suus, à comitibus suis Quniacensibus Monachis qutesivit, accepit fideliter excessif, et inter obitus nostrorum adsoriptus est.

At Theodericus Praraul plurimas deinceps molestias à militibus pertulit. Nam cùm urbem et Episcopatum quos illi antè affligebant, in libertate sibi ah eis vindicaret, Cornés Rodulfus de Crispeio, vitricus Philippi Francorum Régis istam urbem iterum incendit eo quod Episcopus denegabut ei viginti annuas libras, quas à praedecessoribus suis accipiebat., ne regionem istam impugnaret. Item Alo de Dunocastro vir ingenuus dum Episcopus praesidium cjus in Rourovico quem ille ex Episcopio violenter invasernt obsidens expugnaret, istam urbem conflagravit absentiam Episcopi et militantimn aucupatus. Uterque tamen per industriam Episcopi armis repressus ac rt-ptilsus est, et res Episcopi suae libertati vindicata est. Ita sub hoc Episcopo urbs ista tertio succensa est. Pnetereà klem Prœsul Mariassent Ckwiitem de castro Retexto (ft) armis suorum coërcuit ab invasione Ecolesiastica ? roi. Adversus castrum S. Manehildis sibi irifestissinitim armatam expeditinnem movit quo metu castrenses perterriti, ci in medio itineris claves castri miserunt suppliciter pacem petierunt obsidionem precibus évaseront. Sed Rpiscopus ne nihil ad Ecclesiam reportaret triumphi eamdem expeditionem in castrum Saptiminium eqtiè sibi infensum convertit, illud obsedit «•pit et diruit. Hoc utrumque castrum erat praedicti Comitis Manassa-. OJonem virum ingenuum fratresque ejus filios Humberti sibi insurgentes similiter domuit et munitione ante Clantmmontem firmatà ipsum castrum super ipsos cepit (c).

(a) Hu({O filius erat Gilduini Comitis castri Brito|>iii «ru Rritulii positi in finibus Belloraroruin in via publica ijiue fert Ambiant», nobiJitati Monaiti-rui S. Mari», n corpore S Constaniiani Monachi et Confe«oris quod Gilduinus (muet annti IUi9 acwpit ab rngauito Cenoman. Antistite. Porr6 Gilduinus Monasterium BrilulieiiK. quod codera tempore restituent, lUkanlo Abbati Vinlun. comwisit, et w unà rum cluotius tilii» Waleranno et llupone, eju. iii«ri|>lin* subjecit Monaclmi cum illis factus in Monastrrio S. Vitoni.

(l> cl Itctcttc, yafi> de Retel. Hoc caslruin est ad Aïonam 11. in Kitibui Hrmorum. cj 1’t res VirdunentteB uagis ac maffia illuirscanl, i|iioMljun Theodorici docesaom juvat hic mTHKW n Uudatl jam Continuatione Lgreiui llugone Clrrico) tuscrprrunl cii-m natlri •vie rr^u, d»nn AAalberontm fUiam Beatruu nnbiDiulrtcù, matris Theodorici Ducû. Huic

•urcr.ut d.mmu Jdalbero ftluu Comitù Godefridi Dum, yu, putcà accepta wcor* Priiuipu Bonifacit (acim m Mnrchu llatiirum. Hic lantam corparis •ui /«.«iu r ,i unbecUHtatem, ut ipto eodem aitnobtn : dictinnu ttux Salerniam causd salutis espntccrei. qutcùi* à Medicu curari non/xuset, reverun e<t lialiam. liujuc Iradidit Abbatiam S. Germani cuul.im Rixtulfn nepati suu, et mortuu.* ett rujut nnptu ab Italta de/atum a fratre mi» Cumitr fredrrirn /».«tum est m Eccletia tua. E«lc<ia l’irdun. viduata tum génère lum moribtu m>biU"unum Heininnem meruit. Ejm eremplu Amirut Prirptnitur Ercletùim S. Crucii aviificavil Canonicm XII Iteatil. Duiln ctiam Prtrp,>iitu.f aputi cattellum Deittiuitiretn Ecclesutm S. Laurentu onuitmt, Cantmutn nrdinavit. riiU ut Epuaipatu annu XXXI’I.

Suaeisit Haimbertus. Detiderui .S. Sepulcri petegrinatianem ert aggreiim, in quti m<>rtuu<, et m via BeWtgrad» xepultut. Tempare Epûcopt Ru hardi et Bttidrici Ablmlu m Ecctc’ia S. Marluit et S. Agerici à se inctepta honnripce e<t srpultus. Vixit in Epiicnpatu annù Xir. Canonice facta eu] succettio Richardi. Fuit suis durbui magna dutentùt mter Ilemicum Regem et Ducem Godefnduin, qui cum Rege pacem aliter habrre non /x>tuit, <lmrc centeitam de Vandelim curie et alia jura yuœ tune temporu pointât,, è in luic cnUtate tcneOal, eidem Episcnpu et Eccletia reddidù, etc.