48 pétri, Vallium sarnaii monachi, »
, obsedit illud. Post paucos autem dies, nostris insuetum jfa cientibus, videos Baldui- À "* . nus (sic enim vocabatur) nuod diù resistere non valeret, reddidit castrum tali pacto, quôd ipse cum suis egrederetur liber, et liberatus praestitit etiam juramentum quod ipse de esetero ecc esiam vel Comitem nostrum nullatenus impugnaret ; | iminô, si vellet Cotnes noster, ipse eum contra omnes et in omnibus adjuvaret. .Egressus igitur Comes Balduinus de castro, venit ad fratrem.suulb, Comitem vide- . licet Tolosanum ; sed post paucos dies rediit ad Comitem’ Montisfortis, veniensque ad eum, rogavit ut Comes ipsum,in hominem recij*ere dignaretur, et ipse 4i in omnibus et contra omnes fideliter deserviret. Quid ultra ! annuit Comes ; reconciliatus est Comes Balduinus ecclesiae, de ministro diaboli factus est minister Christi ; fideliter quippe se habenstoto nisu hostes fidet ab illo die et deinceps expugnavit. O respectus Dei ! ô misericordia Redemptoris ! Occe duo ex uuo eodemque patre fratres, sed inter se longe dissimiles : qui enim per Prophetam dixit, B ». ix, 13. Jacob dilejri, Emü autem odio habui, unum istorum in i.ncredulitatis limo infixum deserens, alterum mirabiliter et misericorditer eripuit, secreto suo consilio quo ipse novit. Nec silentio praetereundum quod, ciim Comes Balduinus exiisset à Montefenando, antequam veniret ad Comitem nostrum, quidam ruptarii peregrinos qui à |H‘regriuatione Sancti-Jacobi redibant, in cruce signatorum odium spoliaverunt : quod audiens Comes Balduinus , diligenter inquisivit qui essent qui hoc fecerant, et omnia quae à peregrinis rapuerant ex integro reddi’ fecit. Hoc Tecit initium futuræ probitatis et fidelitatis Comes nobilis Balduinus. Capto Monte-ferrando et quibusdam aliis castris per circuitum , munito etiam à nostris Castellonovo, quod, sicut.supra dictum est, Comes combusserat Tolosanus, transiens Comes noster Albigcsio fluviam Tarni, venit ad quoddam castrum qubd dicitur Habaslens in territorio «ipM *” Albigensi : quod riim ei redditum fuisset à Inirgensibus, inde vadens, proficiens et C suceiVscens, sex alia castra nobilia pari modo sine conditione aliqua acqirisivit, quorum ista sunt nomina, Mons-aeutus, Calliacum, Causarum, Sanctus-Mareellus, Cucspia, Sanctus-Antoniiuis. Castra ista invicem propè posita Comes Tolosae abstulerat Vieecomiti Biterrensi.
luciis.1 g>. IA. His gestis, nunciatum est Comiti nostro quod Comes de Barro*, ad niifortaiui Christi militiam properans, esset Gireassonae : quo audito, Comes gavisus est , gaudio magno valde ; magna enim dicebantur de Comite illonostri etiam de leobaMii*. a(lVcntu ejus plurimiim confidebant : sed longe aliter se res habuit quàm sperabamus , ut ostenderet Dominus, nomini suo dans gloriam, in se, non in homine, confidendum. Misit vero Comes noster ad dictum Comitem miiites ejui eum adducerent versus Tolosan^super quamdam ripariam ubi ipse Comes noster et d exercitus ejus ei occurrere deberent ; et factum est ita. Comes aotem Tolosæ et Comes Fuxi, et Christi hostium multitudo, audientes exercitum venire versiis Tolosam, pergunt ad dictam ripariam ; non enim distabat ultra dimidiam leucam à Tolosa. Ibi convenerunt nostri ex una parte, hostes ex alia : ipsi verô adversarii, timentes ne transirent nostri pontem qui erat super ripariam, citius dirui fecerant ; nostri vero, circumeuntes ut possent vadum aliquod invenire , invenerunt alium pontem, sedet ipsum tunc adversarii diruebant. Sed nostri cum,maxima probitate, quidam per super pontem, quidam per aquam natantes, fluvium transierunt, hostesque suos usque ad ipsas portas Tolosae viriliter effugarunt. Inde redeuntes ad ripariam, ibi quidem manserunt nocte illà, et ibi datum fuit Comiti consilium ut obsideret Tolosam. In crastino igitur nostri moventes venerunt Tolosam, et ibi fixere tentoria ante pqrtas. Fuit in obsidione illa Comes de Barro el plures p ; nobiles viri de Alcmannia.
Obsessa est igitur ex una parte civitas ; hon enim sufficiebant nostri, ut à p&rte Mnam ur- alia obsiderent. Krat autem in civitate Comes Tolosanus, et Comes Convenarum |j«5"iur copim,,is ‘ j118) ‘lu‘ eu,n quantum poterat adjuvabat. ; Comes etiam Fuxi et alii milites infiniti, cives etiam Tolosani, quoruin erat innumerabilis multitudo. Quid plura ?.ul compaiationem multitudinis obsessorum, obsessores paucissimi videliantur. Quia vero longum esset insultus omnes illius obsidionis exprimere, istud breviter est dicendum, quod, quotiescumque adversarii exibant ut nostros infestarent, nostris viriliter resistentibus , cum confusione compulsi sunt civitatem introire. Qntxlam etiam die, ciim exiissent hostes, et nostri audaciiis ipsos redire in civitatem compellerent,
