Aller au contenu

Page:Cahier - Quelque six mille proverbes, 1856.djvu/547

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
 Les corrections sont expliquées en page de discussion
  1. Inducta in odium, in favorem redandare non debent.
    Cf. Gratiosa, Obscura, Privilegium, Legis interpretatio, Tacens
    .
    Fides.
  2. Fides non servetur ei qui eamdem fidem frangit (quod habet locum etiam si in minimo fides deficiat).
  3. Frustra sibi fidem quis postulat ab eo servari, cui fidem a se præstitam servare recusat. — Non minus adstrictus est dominus vasallo, quam econtra vasallus domino suo (et sicut vasallus privatur feudo propter infidelitatem commissam erga dominum, ita dominus privatur superioritate).
  4. Bona fides tantumdem possidenti præstat, quantum veritas ; quoties lex impedimento non est.
  5. Qui contra jura mercatur, bonam fidem præsumitur non habere (quia possidens contra jus commune, censetur malæ fidei ; et ideo non præscribit. — Et propter ea, juris ignorantia non excusat in præscriptionibus sicut nec in usucapionibus). — Nam fides mala concluditur : eo quod aut sciebat a jure prohibitum, et tunc patet ; aut ignorabat, et tunc mala fides præsumitur.
  6. Fidei commissum pro infecto haberi debet (in foro).
  7. Per fictionem juris veritas non confunditur, nec deletur.
    Cf. Possessio, Præscriptio, Semel
    .