Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
- Nemo potest ad impossibile obligari.
Unde :
« Ultra posse meum non me lex justa coegit,
Nec putat esse reum qui totum posse peregit. » - Impossibile, includit naturam et mores.
- Impossibilitas facti, sicut a principio annullat obligationem, ita et ex post facto elidit.
- Impossibilium et valde difficilium, idem est judicium.
- Impossibilium nulla obligatio est.
Impugnare.
- Ex eo non debet quis fructum consequi, quod nisus est impugnare (intellige de impugnatione cum perseverantia).
- Non debet quis impugnare id ex quo fructum consequittur.
Imputatio.
- Quod per me non stat, mihi non debet imputari.
- Imputari non debet ei per quem non stat, si non faciat quod per eum fuerat faciendum (intellige de eo qui ad opus processit quantum in eo fuerat).
Cf. Impossibile, Invitus, Negligentia, Paritas, Præsumptio, Teneri. - Inclusio unius, est exclusio alterius.
Cf. Electio. - Incommoda eum sequi oportet, quem commoda et utilitates sequuntur.
Cf. Commodum, Gravamen, Legis mutatio, Onus.
