Page:Cicéron, Démosthène - Catilinaires, Philippiques, traduction Olivet, 1812.djvu/64

La bibliothèque libre.
Cette page n’est pas destinée à être corrigée.

rité44 PREMIÈRE riiatom redundaret. Quèd si ea mihl maxime impenderet, tamen hoc animo semper fui, ut invidiam virlute paitam, gloriam , non invidiam pularem. So.Quanquam nonnulJi sunt in hoc Ordine , qui aut ea , quse imminent, non videant ; aul ea , quae vident, dissimulent : qui spem Catilinœ moHiLus sententiis alue-Funt, conjurationemque nascentem non credendo corroboiaverunt. Quorum aurtoritalem seculi multi, non solùm improbi, verùm etiam imperiti, si in huncanimadvertissem , crudeliler^ et régie faclum esse dicerent. Nunc inlelliga, si iste, quo intendit, in rilalliana castra pervenerit , Heminemtam stuUum fore, qui non videat conjurationem esse factam : neminem tam improbum , qui non fateatur. Hoc autem uno interfe.cto, intelligo, hanc Reipublicœ pesiem paulisper reprimi, non in perpeluum comprimi posse. Quod si se ejecerit, $ecumque suos cduxerit , et eodem ceteros undiquè coliectos naufragos aggregaverit, extinguetur, atque delebitur non modo hsec tam adulta Reipublicae pestis, veiûni etiam stirps ac semen malorum omnium. XIII. Etenim jamdiù , P. C. , in his periculis conjurationis , insidiisque versamur : sed nescio quo pacto omnium scelerum , ac veteris furoris et audacise maluritas in noslri consulatùs tempus erupit. Quùd si ex tanto lalrociiiio i&te unus loi-