բառակից՝ ձայնակից։ Շարակացեալ՝ կայացեալ (շարականալ՝ յորմէ եւ շարակացեալ, այս շարա- դասեալ կամ շարակացեալ)։ Նայ՝ որ զաւքութիւն պահէ որպէս երկիր զխոնաւութիւն (զովութիւն կամ կակզութիւն ձայնի)։ Վախճանականք անուանց՝ սպառուածք անուանց։ Չէզոք՝ ոչ արու, եւ ոչ էգ։ Բազմաւորականք՝ բազմարարք։ Վանգ՝ որ ի միոջէ կողմանէ առնու զձայնաւորն, կամ զբաղաձայնն։ Իսկ փաղառութիւն է՝ որ յերկոցունց պիտառուի, կամ շրջառուի։ Պիտակ՝ սոսկ։ Նեզէ՝ ՚ի միոջէ։ Պարզ ձայնորդ՝ որ ոչ նայ է, եւ ոչ ՚ի կրկնակաց։ Զհետինն՝ զհետագայնն։ ՚Ի Կրկին՝ ՚ի կրկնակ բաղաձայն։ ՚Ի Բնէ աղաւտիցն՝ բնութեամբ նուազիցն։ Խաշոյն՝ որ խմելոյ տային։ Առասութիւնք՝ ասմունք, կամ առնուլ եւ ասել։ Հոլովական՝ թաւալական։ Իր՝ անմարմին։ Սերք՝ յայտնիչք արականաց, եւ իգականաց եւ չէզոքաց։ Ձեւք՝ տարազ։ Մակաւասար՝ ի վեր քան ժաւասար։ Նախագաղափար՝ նախաւրինակ։ Ածանցական՝ յայլմէ ածեալ եւ անցուցեալ։ Հայրանունական է՝ որ ժաւր անուն ունի։ Բաղդատական՝ համեմատական։ Գերադրական՝ առաւելադրական։ Յարանուն՝ որ յանունն յարի ինչ։ Նմանասեր՝ նմանազգի։ Արուորագոյն՝ քաջագոյն։ Բարդ՝ ՚ի մին՝ այլ ինչ յարել։ Յարաբարդ՝ ՚ի մեկին ու ՚ի յերկուսին վերայ այլ ինչ զաւդել։ Մակդիր՝ վերադիր։ Առինչունակ՝ որ այլով ցուցանի (ցուցանէ ունել առնչութիւն ընդ այլս)։ Հոմանուն՝ նոյնանուն։ Փաղանուն՝ բազմանուն։ Մականուն՝ որ ՚ի վերայ անուանն՝ միւս եւս այլ անուն ունի։ ՚Ի Բաղդասութեան՝ ի շարադասութեան։ ՚Ի Ստոր բայի՝ ՚ի խոնարհ բայի (յետ բայի)։ Բաղձաձական՝ ժողովական կամ շրջաբերական (պարառական)։
