Aller au contenu

Page:Collection des anciens alchimistes grecs - L2, 3-4-5-6, 1888.djvu/14

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
108
zosime

καὶ λῆξιν καὶ τὴν αὔξησιν δι’ ἧς ὑποφεύγει ἡ φύσις.[1]

2] Καὶ ταῦτα λαλῶν ἀπεκοιμήθην, καὶ ὅρω ἱερουργόν τινα ἑστῶτα ἔμπροσθέν μου[2] ἐπάνω βωμοῦ φιαλοειδοῦς[3]. Ἔνθα δεκαπέντε[4] κλίμακας πρὸς ἀνάβασιν εἶχεν ὁ αὐτὸς βωμός. Ἕνθα ὁ ἱερεὺς ἵστατο, καὶ φωνῆς ἀνωθεν 5 ἤκουσα λεγούσης μοι[5]· » Πεπλήρωκα[6] τοῦ κατιέναι με ταύτας τὰς δεκαπέντε σκοτοφεγγεῖς κλίμακας, καὶ ἀνίναι με τὰς φωτολαμπεῖς κλίμακας. Καὶ ἐστιν καὶ ὁ ἱερουργῶν καινουργῶν[7] με, ἀποβαλλόμενος[8] τὴν τοῦ σώματος παχύτητα[9], καὶ ἐξ ἀνάγκης[10] ἱερατευόμενος πνεῦμα τελοῦμαι[11]. Καὶ ἀκούσας τῆς 10 φωνῆς αὐτοῦ[12] ἐν τῷ φιαλοβωμῷ ἑστῶτος[13], ἠρώτων[14] βουλόμενος[15] μαθεῖν παρ‘ αὐτοῦ τίς ὑπάρχει. Ὁ δὲ ἰσχνοφώνως[16] ἀπεκρίνατό[17] μοι λέγων · Ἐγώ εἰμι ὁ Ἴ ω ν[18] ὁ ἱερεὺς τῶν ἀδύτων, καὶ[19] βίαν ἀφόρητον ὑπομένω. Ἦλθεν γάρ τις περὶ τὸν ὄρθρον δρομαίως, καὶ εχειρώσατό με μαχαίρῃ διελών με, καὶ διασπάσας κατὰ σύστασιν 15 ἁρμονίας. Καὶ ἀποδερματώσας τὴν κεφαλήν[20] μου τῷ ξίφει τῷ ὑπ᾿ αὐτοῦ κρατουμένῳ, τὰ ὀστέα ταῖς σαρξὶ συνέπλεξεν, καὶ τῷ πυρὶ τῷ διαχείρως κατέκαιεν, ἕως ἂν ἔμαθον μετασωματούμενος πνεῦμα γενέσθαι. Καὶ αὕτη μου ἐστὶν ἡ ἀφόρητος βία. » Καὶ ὡς ἔτι ταῦτά μοι διελέγετο[21], καὶ ἐξεβιαζόμην αὐτὸν εἰς τὸ λέγειν, ὥσπερ[22] 20 αἷμα γεγόνασιν[23] οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ[24]. Καὶ ἤμεσεν πάσας τὰς σάρκας αὐτοῦ. Καὶ (f. 93 ν.) εἶδον αὐτὸν ὡς τοὐναντίον[25] ἀνθρωπάριον κολοβόν · καὶ τοῖς ὁδοῦσιν ἑαυτοῦ[26] ἑαυτὸν μασσώμενον[27], καὶ συμπίπτοντα.

  1. δι’ ῆς ύποφεύγει ή φύσις ;] Leçon de M2 ALc ; δὶς ἱπεύει ἡ φ. Μ.
  2. μου] του AKLc.
  3. φιαλ.] τοΰ φιαλ. Lc.
  4. δεκαπέντε] αἱ ΑΚ ; τὰς Lc.
  5. ἄνωθεν ἠκ. λεγ. μοι] ἤκ. λεγ. μοι ἄνωθεν Lc.
  6. πεπληρώκαται Α ; πεπληρώκατε Κ.
  7. καὶ καινουργῶν Lc.
  8. ἀποβαλλόμενος] ὃς ἀποβάλλει Lc.
  9. Après παχύτητα] ἀπ' ἐμοῦ add. Lc, f. mel.
  10. καὶ ἐξ ἀνάγκης — ἀκούσας] Réd. de Lc : ἐγὼ δὲ ἐξ ἀν. ἱερατεύομαι καὶ πνευματοτελειοῦμαι · ἐγὼ δὲ ἀκούσας.
  11. τελοῦμαι] τελειούμενοι ΑΚ (biffé dans Κ) et Kmg. : τελοῦμαι.
  12. αὐτοῦ τοῦ Lc.
  13. ἑστώτί ΜΚ.
  14. ἠρωτοῦν Μ ; ἡρώτονμαι μαθεῖν A ; ἠρώτουν με μαθεῖν Κ (με sous-pointillé).
  15. Ajouté βουλόμενος d’après Lc.
  16. ἰσχνοφώνος Α ; ἰσχνόφωνος Κ.
  17. ὁ δὲ — ἀπεκρίν.] οὕτος ὁ ἰσχνόφωνος · αὐτὸς δὲ ἀπεκρίν Lc.
  18. ὁ Ἴων] οἶων Α ; ὁ ὢν Lc.
  19. ajouté καὶ d’après Lc.
  20. Avant τῆν κεφαλήν] πᾶσαν add. Α.
  21. διελέγετο] ἔλεγε Lc.
  22. ώσπερ] F. l. ὅπως.
  23. γεγόνασιν οἱ ὀφθ. αὐτοῦ ὥσπερ αἶμα Lc.
  24. αὐτοῦ] F. l. αὑτοῦ.
  25. τοὐναντίον om. Lc, f. mel.
  26. ἑαυτοῦ] αὐτοῦ Lc : om. A.
  27. μασσώντα Lc.