Page:Corneille Théâtre Hémon tome2.djvu/250

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

« ausos pudet : nunc tenta quoniodo tibi cedat clementia. « Ignosce L. Cinnœ ; deprehensus est ; jam nocere tib.’ non " potest, prodesse famae tuse potest. »

Gavisus sibi quod advocatum invenerat, uxori quidam gra- ids agit : renuntiari autem exteraploamicisquosin consilium ïogaverat imperavit, et Cinnam unum ad se accersit, dimis- sisque omnibus e cubiculo, quum alteram poni Cinnse cathe- dram jussisset : « Hoc, inquit, primum a te peto ne me

< loquentem interpelles, ne medio sermone meo proclames,

« dabitur tibi loquendi liberum tempus. Egote, Cinna, quum « in hostium castris invenissem, non tantum factum mihi «( inimicum, sed natum servavi, patrimonium tibi omne concessi. Hodie tam felix es et tam dives, ut victo victores invi- « deant. Sacerdotium tibi petenti, prœteritis compluribus M quorum parentes mecum militaverant, dedi. Quum sic de te « meruerim, occidere me constituisti! »

Quum ad banc vocem exclamasset Cinna, procul hanc ab se abesse dementiam : «Non praestas, inquit, fidem, Cinna ; con- te venerat ne interloquereris. Occidere. inquam, me paras. » Adjecit locum, socios, diem, ordinem insidiarum, cui com- missum esset ferrum. Et quum defixum videret, nec ex conventione jam. sed ex conscientia tacentem : « Quo, inquit, <t hoc animo facis? Ut ipse sis princeps? Maîe, mehercule, M cum republica agitur, si tibi ad imperandum nihil prse- « ter me obstat. Domum tuam tueri non potes ; nuper « libertini hominis gratiain privato judicio superatus es. Adeo « nihil facilius putas quam contra Caesarem advocare? « Cedo, si spes tuas solus impedio. Paulusne te et Fabius « Maximus et Cossi et Servilii ierent, tantumque agmen nobi- « Hum, non inania nomina praeferentium, sed eorum qui M imaginibus suis decori sunt? » Ne totam ejus orationem repetendo magnam partem voluminis occupem, diutius enim quam duabus horis locutum esse constat, quum hanc pœnam qua sola erat contentus futurus, extenderet : « Vitam tibi, ’.( inquit. Cinna, iterum do, prius hosti, nunc insidiatori ac .< parricidœ. Ex hodierno die inter nos amicitiaincipiat. Contendamus, utrum ego meliore fide vitam tibi dederim, an « tu debeas. «Posthsecdetulit ultro consulatum, questusquod non auderet petere, amicissimum, fidelissimumque habuit, hasres solus fuit iUi; nuliis amplius insidiis ab ullo petitusest.