Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, I.djvu/422

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

308 Correspondance. ii, 139-141.

dique etiam | hoc mihi effe tam certum, vt fi falfitatis argui poflet, nil me prorfus fcire in Philofophia con- fiteri paratus fim.

Tu contra lumen non nifi in tempore moueri poffe affirmabas; addebafque te modum faciendi experi- 5 mentum excogitafle, ex quo, vter noftrum falleretur, appareret. Atque hoc experimentum, vti nunc melius (aliquot fuperuacaneis, fono, malleo, & fimilibus re- purgatum) per literas exponis, eft taie : fi quis noctu facem in manu habens, & illam mouens, in fpeculum 'o quarta parte milliaris à fe diilans refpiciat, notare poterit, vtrum prius hune motum in manu fit fenfu- rus, quam eundem per fpeculum fit vifurus. Tanto- pere autem ifli experimento confidebas, vt profitearis totam te tuam Philofophiam pro falfa habiturum, fi i5 nulla inter inftans, quo motus ifte per fpeculum vide- retur, & inftans, quo manu fentiretur, mora fenfibilis intercederet. Contra ego, fi quœ talis mora fenfu per- ciperetur, totam meam Philofophiam funditus euer- famfore inquiebam. At proinde inter nos, quod eft 20 notandum, non tam de quaeftione, an lumen feratur in inftanti vel in tempore^ quam de fucceflu experi- menti fuit certamen. Sequenti autem die, vt finirem totam controuerfiam & te ab inutili labore liberarem, monui nos habere aliud experimentum, iam faepe à 25 multis hominum millibus, & quidem diligentiffime attendentibus, probatum, per quod apparet manifefte, nullam talem moram, inter inftans, quo lumen egre- ditur ex luminofo, & inftans, quo oculum ingreditur, intercedere. 3o

| Quod vt exponerem, petij prius, nunquid putares

�� �