Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, III.djvu/424

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

412 Correspondance. h, 123-126.

modo ideuinces? Vnicum circa claram cognitionem addo : num femper iudicare debeamus duo non ejfe inter Je dijîincla, quando vnum fine alio concipere non pojfumus, quemadmodiim etiam ais effe dijîincla, cum alîeruirum abfque alio complète concipimus? Nunquid enim niodus 5 ijîe concipiendi potius mentis nojîrœ tejlatur imbccilli- îatem, quàm vt \ ex illius operatione debeamus iudicare de verd res inter dijîinclione? Licet enim non pojfum fîlium abfque pâtre concipere, dijîinguitur tamen pater a filio; & cum ejfentiam hominis aut trianguli abfque illorum 10 exijîentid concipio, non tamen dijîinguitur ejfe'^ hominis ab eius exijîentiâ, nifi ad fummum ratione ratiocinatà, vti docent maximi Philofophi.

Hœc funt, Vir Clariffime, quibus, vt vltimo te impu- gnantium impetui, refpondendum fuperejî; neque enim i5 video quid porro afferre quifpiam debeat, quod nonpoffis merito fpernere, nifi nouos Hyperajpijîas nouus mundus emittat.

CCXLVII.

HuYGENS A Descartes.

Camp d'Offelen (?), 17 juillet 1641.

Copie MS., Amsterdam, Académie des Sciences. Lettres françaises de Constantin Huygens, tome II, page 14.

Monjieur,

Le Père Mercenne me commande de vous enuoyer ces

feuillets de vojîre œuure, a caufe que le pacquet dans 20

lequel iis vous venoyent auroit ejîé perdu^. C'e/l, dit-il,

a; Effe pour ^J'entia,

b. Voir ci-avant, p. 385, sur les feuilles G et H.

�� �