DXV. — 30 Avril 1648. 179
positis et sanis, quorum appetitus est ordinatus et corpori condu- cens, non autem in valetudinariis.
[R]. — Verum hoc nihil ; etiarasi enim œgrotemus, manet nihi- lominus ea^dem natura, quse etiam ideo hominem videtur in morbos conjicere, ut tanto validius se exserere possit, et impedimenta con- traria despicere, si ei obsequamur. Et forte si medici permitterent hominibus eos cibos et potus, quos valetudinarii sœpe exoptant, longe melius sœpe sanitati restituerentur, quàm per tœdiosa illa medicamenta, ut id experientia etiam probat, quoniam in talibus casibus natura ipsa suî restitutionem consequi studet, quod ipsa sui optime conscia melius quàm externus medicus novit.
[0]. — Sed sunt tam infiniti cibi et similia; quis delectus in lis habendus, quo ordine assumendi, et similia ?
R. — Hoc ipsa nos experientia docet; semper enim scimas an cibus aliquis nobis profuerit necne, et inde semper addiscere pos- iumus in futurum, an idem et eodem modo et ordine rursus assu- mendus sit necne :.adeo ut, juxta Cossaris Tiberii' (puto Catonis) effatuni, nemo tiigenarius mèdico opus haberc debeat, quia eà asiate satis ipsemet per experientiam, quid sibi prosit, quid obstet, scire potest. et ita sibi medicus esse.
Amstelodami, april. 20 anno 1648.
��DXV.
Brasset a Descartes.
La Haye, 3o avril 1648. Minute, Bibl. Nat., fr. 17900, f. iSg.
Eti tète : « A M. Descartes. Du 3o auril 1648. »
Monjîeur,
le ferais fcrupule de vous diuertir,jî VadreJJe de cette lettre de MonJieur Chanut* ne m'en donnait vne occajîon
a. Cf. ci-avant t. IV, p. 329, 1. 24.
�� �
