Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VII.djvu/143

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

I2I-I2Î. PRIMiE ReSPONSIONES. II J

Et quidem hîc diflinguo inter indefinitum & infini- tum, illudque tantùm proprie infinitum appelle, m quo nullâ ex parte limites inveniuntur : quo fenfu folus Deus eft infinitus; illa autcm, in quibus fub aliquâ 5 tantùm ratione finem non agnofco, ut extenûo fpatii imaginarii, multitudo numerorum, divifibilitas par- tium quantitatis, & fimilia, indefi\nita quidem appello, i49 non autem /n^n/Va, quia non omni ex parte finecarent^ Prseterea diftinguo inter rationem formalem infi-

10 niti, five infinitatem, & rem quœ eft infinita; nam quantum ad infinitatem, etiamfi illam intclligamus elfe quàm maxime | pofitivam, non tamen nifi néga- tive quodam modo intelligimus, ex hoc fcilicet quôd in re nullam limitationem adveriamus; ipfam verô

i5 rem,quct eft infinita, pofitivc quidem intelligimus, fed non ada.'quate, hoc eft non totum id,quod in eà intcl- ligibile eft,comprehendimus. Sed,quemadmodum in mare oculos convertentes, etfi non totum vifu attin- gamus nec immenfam ejus vaftitatem metiamur, di-

20 cimur tamen illud videre ; & quidem fi eminus refpi- ciamus, ut quafi totum fimul oculis compledamur, non videmus nifi confufe, ut etiam confufe imagina- mur chiliogonum, cùm omnia fimul ejus latera com- pledimur; fed fi cominus in aliquam maris partem

25 obtutum defigamus, talis vifio efl!e poteft valde clara & diftinda, ut etiam imaginatio chiliogoni, fi tantùm ad I unum aut alterum ejus latus fe extendat : fimili 150 ratione, Deum ab humanâ mente capi non pofte, cum

8 Après carent, non à la ligne {i" et 2' édit.),

a. Voir t. III, p. 273, 1. 27.

Œuvres. II. i5

�� �