Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VII.djvu/159

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

'4'-'42- Secund/E Responsiones. 129

pietatem ejufquc gloriae promovendae curam ex iis agnofco; nec poflum non gaudere, non modo quia meas rationes veflro examine dignas judicaftis, fed etiam quia nihil in ipfas proponitis, ad quod non mihi 5 videar fatis commode poiTe refpondere.

Imprimis, admonetis ut memincrim j jne, non aclu, & 173 rêvera, fed tantùvi animificlione, corporum phantafmata rejccijfe, ut me rem cogitantem effe concluderem, ne forte putem inde fequi me rêvera nihil effe prœter mentem".

ro Cujus rei fatis memorem me fuiffe, jam teftatus fum in fecundâ Meditatione his verbis : Fortafjis verà contingit ut hœc ipfa, quce fie fuppono nihil effe, quia mihi funl ignota, in rei tamen veritatc non dijferant ah eo me qucm novi; nefcio, de hac re jam non difputo^\ &c.; quihus

i5 cxprefle ledorcm monere j volui, me nondum ibi quse- rcre an mens a corporc efl'ct dillincla, fed examinare tantùm eas ejus propiietates, quarum certam ci; evi- dentem cognitionem habere pofTum. Et quia multas ibi animadverti, non queo fine diftindione admittcre

20 id quod poftea fubjUngitis, me tamen nefcire qui d fit res cogitans". Etfi enim fatear me nondum fciviiTe an illa res cogitans effet idem quod corpus, an quid diver- fum, non ideo fateor me illam non noviffe : quis enim ullam unquam rem ita novit, ut fciret nihil plane aliud

25 in eâ effe quàm id ipfum quod cognofcebat? Sed quô plura de aliquà re percipimus, | eô meliùs dicimur 174 illam noffe : ita magis novimus illos homines quibus diu conviximus, quàm ces quorum tantùm facicm

a. Voir ci-avant, p. 122, 1. 17-21.

b. Ci-avant, p. 27, 1. 24-27.

c. Page 122, 1. 25-20.

Œuvres. Il- 1/

�� �