joo-joi. Objectiones Terti^e.
��\OBJECTIO III.
��^77
��Quid ergo eft,quod a meâcogitatione diftinguatur ? Quid, quod a me ipfo feparatum dici potefl" ?
Forte refpondebit aliquis huic quœjiioni : a meâ cogi- 5 tationc dijlinguor ipfe ego qui cogito ; & a me, non fepa- ralam quidem, fed diverfam ejjfe meam cogitationem, eo modo, quo {ut ante diclum cjï) dijîinguitur faltatio afal- tante. Quàd fi D. C. ojlendcrit idem ejfe eum qui intcl- ligit, & intclleélum, recidemus in moduni loqucndi Scho- lo lajlicum. Intelleéîus intelligit, vifus videt, voluntas vult, & per analogiam optimam, ambulatio, vel faltem facultas ambulandi, ambulabit. Quœ om\nia obfcura, impropria, 243 & perfpicuitate folitâ Domini Des Cartes indignijfwia.
Responsio.
i5 Non nego me, qui cogito, diftingui a meâ cogita- tione, ut rem a modo ; fed ubi quœro, quid ergo cjl quod a meâ cogitatione dijlinguatur , hoc intelligo de variis co- gitandi modis ibi recenfitis, non de meâ fubftantiâ; & ubi addo, quid, quod\a meipfo feparatum dici pojjit, figni-
2o fico tantùm illos omnes cogitandi modos mihi inefle; nec video quid hîc dubii vel obfcuritatis fingi poffit.
OBJECTIO IV.
Supereft igitur ut concedam, mené imaginari qui- dem quid fit hsec cera, fed folâ mente concipere"".
a. Page 29, 1. 3-4.
b. Page 3i, 1. 16-18. Descartes avait icr'npercipere.
Œuvres. II. 23
�� �
