i86 OEuvRES DE Descartes.
��256 I OBJECTIO X.
Itaque fola reftat idea Dei, in quâ confiderandum eft, an aliquid fit quod a me ipfo non potuerit profi- cilci. Dei nomine intelligo fubftantiam quandam in- finitam, independentem, fumme intelligentem, fumme 5 potentem, & a quâ tum ego ipfe, tum aliud omne, fi quid aliud exftat, eft creatum. Quse fane omnia talia funt, ut que diligentius at|tendo, tantô minus a me folo profeda effe videantur; ideoque ex antedidis, Deum neceffario exiftere, eft concludendum^ «o
Conjiderans attributa Dei, ut Dei ideam inde habea- mus, & ut videamus an in illâ aliquid fit quod a nobis if fis non potuerit projicifci, invenio, ni fallor, neque a no- bis projicifci quce ad nomen Dei cogitamus, neque ejfe ne- cejjarium ut pi-oficifcantur aliunde quàm ab objeélis ex- '5 ternis. Nam Dei nomine intelligo fubftantiam, hoc efi intelligo Deum cxijîere [non per ideam, fed per ratioci- nationem). Infinitam [hoc ejl, quod non pojfium concipere,
257 neque \ imaginari terminas ejus, five partes extremas, quin adhuc pojjim imaginari ulteriores) ; ex quo fequitur ad 2° nomen infiniti non oriri ideam injînitatis divinœ, fed meorum ipfius finium, fivc limitum. Independentem, hoc eft, non concipio caufam ex quâ Deus onatur; ex quo patet me aliam ideam ad nomen independentis non ha- bcre, prœlcr memoriam mearum idcarum incipientium 2 5 diverfis lemporibus, ideoque dependenlium.
Quapropter dicere Deum e[je independentem, nihil
23 Apil's oiiatLir, ci la ligne (i" cl 2' éJH.). a. Page 45, 1. 9-18.
�� �
