242 OEuvREs DE Descartes. 278-279.
prium eft, atque ad formalem non poteft extendi, ma- nifeftam contradidionem involvit, ideoque a nemine credi polTet : nempe quôd aliquid fit a feipfo diverfum,
■^39 five î idem fimul & non idem.
Notandumque eft caufae dignitatem fie a nobis Deo 5 fuifle tributam, ut nulla efFedûs indignitas in ipfo inde fequeretur. Nam, quemjadmodum Theologi, cùm dicunt Patrem effe principimn Filii, non ideo conce- dunt Filium ef[c principiatum; ita, quamvis admiferim Deum dici quodammodo poiïe fui' caufam, nullibi ta- 10 men illum eodem modo fui effcclum nominavi, quia fcilicet efFeclus ad efficientem praecipue folet referri, & illâ effe ignobilior, quamvis faepe lit nobilior aliis caufis.
Cùm autem integram rei effentiam pro caufâ for- i5 mali \\\c fumo, Ariflotelis veftigia tantùm fequor : nam lib. 2 anal. poft. c. 11, caufâ materiali pra:ter- milfa, primam nominat aiTio-v xo ti r,v etvai, five, ut vulgo vertunt Latini philofophi, caufam formalem, illamque ad omnes omnium rerum effentias extendit, 20 quia nempe ibi non agit de caufis compofiti phyfici, ut neque ego etiam hîc, fed generalius de caufis ex quibus aliqua cognitio peti poffit.
340 Quôd verô fieri vix potuerit in re | propofitâ ut a caufœ nomme Deo tribuendo abflinerem, vel ex eo 25 poteft probari, quôd, cùm Vir Cl. alià via idem quod ego efficere conatus fit, non tamen id uilo modo prœ- ftiterit, faltem quantum mihi videtur. Nam, poftquam multisverbis oftendit Deum non elfe caufam efficien-
22 ego omis (;" (.Util.). — 2b Après videtur, à la ligne {i"^' édit. setilemeiil).
�� �
