244 OEuvRES DE Descartes. 381-282.
conlanti ciir ilLi non indigeat, refpondenditm quia eus in- Jinitiun cjh ciijus cxijlentia ejî fiia ejfentia; ea enini tan- lummodo caiifâ cjjïcienli indigerc, in ijuibus cxijlentiam jcîualem ab eljcntiâ di/Iingiicre licet^. Ex quibus ait cor- ruere id quod dixeram, nempe,Jî pularem nullam rem 5
342 \idem quodammodo cjfc pojfe erga feipfam, quod eau fa cffî- ciens erga cjjcclum, nunquam me in eaufas rcrum inqui- rendo ad iillam omniuju primam deventurum^ . Quod ta- men ncccorruere, nec ullo modo concmi vel infirmari, mihi vidctur; & praecipua vis, non modo mese, fed & lo omnium omnino demonftrationum quae afferri poiTunt
ad exiftentiam Dei ab cfFeclibus probandam, ab eo dependet. Nullam autem Theologi fere omnes, nifl ab cfl'eclibus, afferri polîe contendunt.
Itaquc, tantum abeft ui demonflrationem de Deo '5 illuftret, cùm analogiam cauf?e efficientis illi erga feipfum tribui non permittit, quin potiusab illâintclli- gendâ Icdores avertit, prsecipue in fine ubi concludit : Jipularet in euju/que rei caufam cfficientem, vel quafi ejffî- cientem, cjfe inquircndum, fe cujufcunque rei caufam ab eâ 20 re divcrfam quœfilurum'^. Quomodo enim ii qui Deum nondum norunt, in caufam aliarum rerum efficicntem inquirerent, ut lioc paclo ad Dei cognitionem deveni- rent, nifi putarent cujufque rei caufam | efHcientcm
343 pofle inquiri ? , Et quomodo tandem in Deo ut caufà 25
4 Apres licci, li la lii^iie (/"' — 21, 2:1 Après quiurituruni, édil. seulement <. — 14 .l/.';vx cpn- .. .inquiri, ci la ligne {i"édiL tcndunt, lion à Li li^ne {2' édit.) seuleineiih.
a. l'aye 213,1.11-10.
b. Ibid., I. 18-24.
c. Ibid., I. 25-27.
�� �
