}4^ OEuvREs DE Descartes. 406-407.
Hœcfunt, Vir cximie, quœ mihi circa Mcdilationes tuas adnotanda occurreriint. Repeto non cjje cw ipfc ea cures, quàd meum judicium tanti non fit, ut haberi debeat apud te tantilli momenti. Ut enim, cùm aliquis cibus palato meo fuavis ejî, quem difplicere aliis video, non defendo 5 gujîatum meuîn ejfe alieno perfediorem ; ita, cùm menti placet opinio, quœ non arridet cœteris, longe abfum ut tuear me in veriorern incidijfe. Idpotius puto vere diéîum, fuo quemque fenfu abundare; ac tam prope iniquum habeo, velle ut omnes eâdemfententiâ, quàm ut omnes eodem Jint 10 gujiu. Quod dico, ut exijîimes tibi, per me, liberum ejje, hœc, quœ cenfui, omnia flocci-facere, nulloque plane loco habere. Abunde erit, /î pronum meum erga te affecîum agnofcas, & non ducas pro nihilo venerationem tuœ vir- îutis. Poteji forte aliquid eJfe inconfderatius prolatum, ut i5 492 inter\diffen\tiendum proclivius niliil ejl. Id fi occurrat, plane devoveo ; tu duc lituram, & fie habe, nihil mihi fuijfe antiquius, quàm ut demererer & fartam teélamque tuerer amicitiam tuam. Vale. Scribebam Parifis, Pojlridie Eidus Majas, an.fal. 1641. 20
�� �
