Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VII.djvu/381

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

4' 1-412. Quinte Responsiones. 351

cùm enim de regendâ vitâ quaeftio eft, ineptum fane efTet fenfibus non credere, planeque ridendi | fuerunt illi Sceptici qui res humanas eô ufque negligebant, ut, ne fe in praecipitia conjicerent, ab amicis deberent

5 affervari ; atjque idcirco alicubi admonui, ncmincm 499

faîiœ mentis de talibus ferià dubitare. Cùm autem,

quidnam certiffime ab humano ingenio cognofci pof-

fit, inquiritur, plane a ratione alienum eft, eadem

noUe ut dubia, imo etiam ut falfa, feriô rejicere, ad

10 animadvertendum alia qusedam, quae fie rejici non pof- funt, hoc ipfo effe certiora, nobifque reverâ notiora.

Quod autem dixi, me nondum fatis intelligere quis fit ille qui cogitât, non bonâ fide ut feriô didum acci- pis, cùm id ipfum explicuerim ; nec etiam quod dixe-

i5 rim, me non dubitafle de eo in quo natura corporis confiftebat, nullamque vim feipfum movendi illi tri- buifle, meque imaginatum eiïe animam inftar venti, vel ignis, & talia, quse ibi tantùm ex vulgi opinione retuli, ut fuis locis falfa effe oftenderem.

20 Quâ autem fide ais nutriri, incedere, fentire &c., a me referri ad animam, ut ftatim fubjungas : ejîo, modo caveamus dijîinéîionem tuam inter animam & corpus^? Ego enim paulo poft expreffis verbis nutritionem re- tuli ad folum corpus, incefTum verô & fenfum maximâ

25 ex parte refero etiam | ad corpus, nihilque quod ad 500 illos pertineat animse tribuo, praeter id folum quod eft cogitatio.

II La i" et la 2' édition n'ont point d'alinéa jusqu'au para- graphe 2.

a. Page i6, 1. 2-3.

b. Page 25o, 1. 17-20.

�� �