jy8 Œuvres de Descartes. 44>-44î-
Quanquam etiam evinci poffit ex tuis verbis, te id ipfum effe expertam. Negando enim nos cavere pojfe
535 ne erremus, quia non vis voluntatem in| quicquam ferri ad quod non determinetur ab intelledu, fimul con- cedis cavere nos pojfe ne in errore perfeveremus^ \ quod 5 omnino fieri naquit abfque illâ voluntatis libertate,
fe ipfam fine determinationé intelledûs in unam aut alteram partem movendi , quam negabas. Nam, fi femel intelledûs determinavit voluntatem ad falfum aliquod judicium proferendum, quaero a te : cùm pri- lo mùm ipfa incipit cavere ne in errore perfeveret, a quonam ad id determinatur ? Si a fe ipfâ, ergo poteft ad aliquid ferri, ad quod ab intelledu non impellitur, quod tamen negabas, & de quo folo controverfia eft. Si verô ab intelledu, ergo ipfa non cavet ; fed tan- i5 tummodo, ficut prius ferebatur in falfum quod ipfi ab intelledu proponebatur, ita jam cafu contingit ut feratur in verura, quia intelledûs ei verum proponit. Sed prseterea vellem foire quam naturam falfi conci- pias, & quo pado putes illud effe poffe objedum| in- 20 telledûs. Ego enim, qui per falfum nihil aliud intel- ligo quàm veri privationem, plane repugnare mihi
536 perfuadeo, ut in|telledus falfum fub rationc veri ap- préhendât; quod tamen effet neceffe, fi determinarel unquam voluntatem ad falfum ampledendum. 25
4. Quantum ad frudum harum Meditationum % fatis prsemonui, in pra:fatiunculà quam te legiffe exi- (limo, non magnum illum futurum pro iis qui, ratio-
a. Page 317, p. 19-20.
b. Voir t. III, p. 408, 1. 22.
c. Ci-avant, p. 317, 1. 24.
�� �
