Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VII.djvu/449

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

462-464. Objectiones Sext^ 419

tinéleque cognofcere illam intelleélionis dijîinéîionem non ab ipfofieri infelleélujfedab ipjis rébus procedere'^. Enini- verà cùm immenjitatem Dei contemplamur, j non cogitan- tes de illius jujïitiâ; vel cùm de illius exijîentiâ, non co- 5 gîtantes de Filio vel Spiritu fanclo; numquid complète percipimus illam exijlentiam, vel Dcum exijlentem, abfque mis perfonis, quas perœque pojffit aliquis in/idelis negare, atque negas mentem vel cogitationem de corpore ? Quem- admodum igitur tnale quis concludct, Filium & Spiri-

'o tum fanélum a Deo Pâtre ejfentialiter ejje dijlinclos, aut ab 60 feparari pojfe, ita neque tibi concefferit quifpiam, cogitationem vel mentem humanam a corpore dijlingui, licet unutn abfque alio concipias, & unum de alio perne- ges, neque putes idfieri per ullam tuœ mentis abjiraclio-

'5 ncm. Quibus fane Jî fatisfacias, nil pcnitus nobisfuperejfe videtur, quod Theologis nofîris difpliceat.

j Appendix. 563

Pauca quœdam ah aliis quselita hîc fubjungentur,

ut conj'undim ad ipfa & ad proxime praecedentia ref-

20 pondeatur, quia funt ejufdem argumenti. Quidam

itaquc ex dodiffimis & perfpicaciflimis hsec tria dili-

gentius explicari voluerunt ^\

1 1 . Quomodo cerlofciam me habere claram ideam ani- mœ mçœ. 2 5 2. X^uomodo certo fciam ideam illam effe prorfus di^ vcrfam a qudcumque alid rc.

a. Page 78, 1. 2.

b. Ibid., 1. 2-20.

�� �