Objectiones Septim^. 49?
diernae viliflimam illam perfonam, quse infulfitate fuâ rifum môvere affedat, imitari volniffe.
��§ 6. ITERUM TENTATUR INGRESSUS.
Placet, aïs, dum mea proxime premas vejiigia. 5 Obfequor, nec te vel tranfverfum unguem defero. Re- fume.
Cogito, ais. Ego quoque. Sum, addis, dum cogito lo Sum pariter ego, dum cogito. Quid verdfum ? apponis.
O fapienter! hoc enim qucero, tecumque dico lubcns : quid verdfum ?
Pergis : Quem me olim effe credidifDe me quis mihi 1 5 olim fuit fenfus ?
Verba ne, qucefo, ingemines ; fat illa audio . At at, precor, adjuva. Ubi ponam vcfïigium tantis in tenebns, non video.
Die, ais, mecum ; mecum vefiiga. Quidnam me olim efje 20 credidi ?
Olim ? Fuitne olim ? Olimne credidi ? Kk
Erras, addis.
Imo tu ipfc, fi palcris, dum « olim » ingeris. Vetera abdicavi omnia; ctiam illud « olim » nihil fuit, nihil ejl. 2 5 At te benig\num duclorem ! Ut manum prœhenfas, ut 54 trahis!
Cogito, ais,fum.
Ita ejl. Cogito, fum. Hoc habeo, & unum habeo ; ac prœtcr illud unum, nihil efl, nihil fuit.
�� �
