^6 OEuvREs DE Descartes. 53-5^.
impcrfedum videretur, ut habens in mundo rationem partis eft perfecliffimum ; & quamvis,ex quo de omni- bus volui dubitare, nihil adhuc prseter me &. Deum exiftere certô cognovi, non polTum tamen, ex quo im- menfam Dei potentiam animadverti , negare quin 5 multa alia ab illo fada fint, vel faltem fieri pof|fint, adeo ut ego rationem partis in rerum univerfitate ob- tineam.
Deinde,ad me propius accedens, & qualefnam fint errores mei (qui foli imperfedionem aliquam in me 10 arguunt) invefligans, adverto illos a duabus caufis fi- mul concurrentibus dependere, nempe a facultate cognofcendi quae in me eft, & a facultate eligendi, five ab arbitrii libertate, hoc eft ab intelledu & fimul avoluntate. Nam per folum intelledum percipio tan- i5 C5 tùm ideas de quibus | judicium ferre poifum, nec ullus error proprie didus in eo prœcife fie fpedato reperi- tur; quamvis enim innumerce fortafte res exiftant,qua- rum ideae nuUae in me funt, non tamen proprie illis privatus, fed négative taniùm dcftiiutus, fum dicendus, 20 quia nempe rationem nullam polTum afferre, qua pro- bem Deum mihi majorem quàm dedcrit cognofcendi facultatem darc debuifte; atquc quantumvis pcritum artificem elfe intelligam, non tamen ideo puto illum in fingulis ex fuis opcribus omnes perfedioncs poncrc 25 dcbuift'e, quas in aliquibus ponerc potcft. Nec verô etiam queri pofl'um, quôd non fatis amplam & per- fcdam voluntatem, fivc arbitrii libertatem, a Deo ac- ceperim; nam fane nuUis illam limitibus circumfcribi experior. Et quod valdc notandum mihi videtur, nulhi 3o
i3 eligendi] intelligendi (/" éiiit.).
�� �
