Aller au contenu

Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VIII.djvu/163

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

I2I-I23.

��Pars Tertia.

��l )}

��Jamque id fuprà oftenfum eft a de globulis contentis in triangulo, cujus bafis erat femicirculus eclipticae folaris, quamvis nondum ulla a&io primi elementi fpeétaretur; | fed nunc hoc ipfum de iifdem, fi- 5 mulque etiam de reliquis in toto cono contentis, hujus primi elementi ope clariùs patebit. Ea enim ejus pars, quse corpus Solis componit, tam globulos fecundi elementi qui funt verfus eclipticam e, quàm etiam eos qui funt verfus polos d, f, ac denique

10 omnes qui funt in cono dWf, verfus H propellit ; neque enim ipfa majori vi movetur verfus e, quàm verfus d &f, aliafque partes intermedias : illa verô quae jam fupponitur efle in H, tendit verfus C, unde per K & L verfus S tanquam in circulum regrediatur.

i5 Ideoque non impedit ne globuli ifli ad H accédant, & eorum acceffu fpatium quod priùs ibi erat, corpori Solis accrefcat, impleaturque materiâ primi elementi, à centris K, L, & fimilibus eô confluente.

Quin ipfa potiùs ad hoc juvat; cùm enim omnis

20 motus tendat in lineam redam, materia maxime agitata in H exiftens, magis propendet ad inde egre- diendum quàm ad remanendum : quô enim fpatium in quo verfatur eft anguftius, eô magis infleftere cogitur fuos motus. Et idcirco minime mirum effe

25 débet, quôd faepe, ad motum alicujus minutiffimi cor- poris, alia corpora, per quantumvis magna fpatia diffufa, fimul moveantur ; nec proinde etiam, cur non tantùm Solis, fed & Stellarum quam-maximè remota- rum, adio ad terram ufque in minimo temporis mo-

3o mento perveniat

a. Art. lxii, p. il 3.

��LXXVIII. Quomodo verfus Ecli- pticam fe diffuniat.

��LXXIX. Quàm facile ad motum unius exigui corpo- ris, alia quammaxi- m'e ab ec remota mo- veantur.

�� �